Jólin nálgast - hvers vegna gefur Guð aflimuðum ekki nýja fætur?

Nú fer í senn Aðventan og svo Jólin - hátíð ljóss og friðar!  Kristnir menn hitna örlítið meira en við hin sem föttum ekki breikið eða diggum ekki feikið, af einskærri eftirvæntingu yfir afmælishátíð litla krúsilega Jesúbarnsins sem lá í heyi jötunnar í Bethlehem.  Mér og fólki af mínu sauðahúsi verður að nægja samvera með fjölskyldunni, góður matur og gjafir undir skreyttu jólatré. 

Butt líf án Jesú "ain't du seim".  Norðurheimskautaloftið mun iða af bylgjum bæna til Guðs og hans næstráðanda og uppáhald, mini-me Jesus;  Dæmigerðar bænir gætu hljómað svona; "Pabbi komi heim úr útlöndum með PlayStation 100", "Magga systir fái kvef", "Ótakmarkað niðurhal og frí lög á torrent.is"  og svo að alvörunni - bænir um "betri heilsu", "minni offitu" og e.t.v. "nýjan fót".  Já sumir hafa misst útlimi eða fæddust ekki með þá heila.

En.. en.. en.. Guð og Jr gefa aldrei nýja fætur!  ALDREI!   Af einhverjum óskiljanlegum óalmættis ástæðum hefur þeim aldrei hugnast að lækna fótalausa.  Bæði bænasinnuðum hugbylgjunæmum Íslendingum og okkur hinum sem getum ekki sent út bænabylgjur er það þó huggun að Það er búið að finna út hvers vegna! Svarið er finna á vefsíðunni "Why Won't God Heal Amputees?"  Því miður hef ég ekki þýðingu á þeirri rökleiðslu sem þar fer fram, en verði forvitnin þér óbærileg þrátt fyrir e.t.v. slaka enskukunnáttu er bara málið að taka sér eina Ensk-Íslenska í hönd og komast að sannleikanum.  

Gleðilegan jólaundirbúning! 

Athugasemdir

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 28.11.2007 kl. 01:02]

...takk fyrir fína hugleiðslu...en er Guð til? Og ef hún er til er hún ekki bara að svæfa samvisku morðingja? Sú spyr sem ekki veit....en ég veit eitt, og það er að ég mun fagna hátíð LJÓSINS með fjölskyldunni, eins og þú.

[Svanur Sigurbjörnsson, 28.11.2007 kl. 01:13]

Séstvallagötukveðjur og Anna

[Björg F (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 01:20]

Þess vegna blés Guð anda sinn í Össuri HF og gaf þeim hrósið því hann vill jú deila mikilfengleik sínum.. að vísu er gervifótur kannski bara það næst besta.. en hey fyrir fólk sem þegar hefur misst fótinn.. er flottur gervifótur sem virkar vel ábyggilega hin mesta himnasending..

kær vetrakveðja með Guðdómlegum norðurljósum

[Svanur Heiðar Hauksson, 28.11.2007 kl. 01:37]

Við sem trúum á Jesús þurfum ekki að örvænta, en því miður virðist veröldin brjálast svolítið í kringum jólin.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 28.11.2007 kl. 02:34]

Sæll Svanur.

Einkenni umburðalyndis felast ekki í öðru en að virðingu.

Ég fer fram á það að þú og aðrir talsmenn þíns trúlausa félags láti kristna menn í friði með sína trú, sökum þess að málflutningur ykkar hvers konar er ekki trúverðugur meðan slíkt er uppi , því miður.

kv.gmaria.

[Hólmdís Hjartardóttir (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 03:08]

Já Svanur, þrátt fyrir heiðindóm höldum við okkar jólahátíð. Enda er sú hátíð talin eldri en kristni. Á mínu heimili höldum við hátíð með góðum mat, kertaljósum og gjöfum. Mér þykja mörg sálmalögin undurfalleg. Og ég trúi á jólasveininn og englana af því mér finnst það skemmtilegt. Og er ekki í vafa um að álfar og huldufólk eru á ferli um áramótin og þykir íslensku áfalögin óskaplega skemmtileg. Okkur veitir ekki af á Íslandi að brjóta upp skammdegið. En við skulum bera virðingu fyrir trú annara þó svo við skiljum hana ekki.Þú hefur eflaust séð í þínu starfi eins og ég að trúin gerir mörgum gott. Ég hef of oft séð foreldra syrgja börnin sín. Þeir sem hafa trúna líður oft betur. Ég get viðurkennt það. En ég hef aldrei séð að þeir sem telja sig trúaða séu á nokkurn hátt betra en við hin nema síður sé. Eg játa á mig fordóma gegn mjög trúuðu fólki. Og það á að aðskilja ríki og kirkju.

[María (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 04:27]

Vill fólk ekki sleppa því að blanda persónulegum færslum Svans á hans eigin bloggi við Siðmennt?

[DoctorE (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 07:27]

Alltaf sama sagan, við eigum að láta trúaða í friði en svo banna þeir okkur að spila bingó á föstudaginn langa eða bara að skemmta okkur á sumum dögum þó svo að við séum trúfrjálsir :)
Ég þarf að horfa upp á börn mín koma með asuglýsingabæklinga frá þjóðkirkju heim úr skóla eða vera dregin í kirkjuna... ég sé það fyrir mér ef ég færi að útdeila trúfrelsisbæklingum ásamt því að draga börnin á trúfrelsissamkundur á skólatíma.
Biskup & ríkissovétkirkjan vasast í hinum ýmsu málum, hindra sjálfsagðan rétt samkynhneigðra í að nota ríkissovétkirkjuna & standa í vegi annarra trúfélaga til þess að veita þeim þjónustu, sólundað skrilljónum í  smíði kirkna í hverju skúmaskoti, prestar eru með hæst launuðu starfsmönnum ríkisins en geta ekki skaffað nein kraftaverk bara gamlan stolin kærleiks kjaftavaðal,yfirlæti og gervibros sem er algerlega á skjön við bókina þeirra.
Augljóslega er gamla tuggan alltaf í gangi, trúaðir hafa einkarétt á afskiptasemi og fordómum en ef einhver segir eitthvað um þá þá eru menn vondir og afskiptasamir
Bingó

P.S Ég spila ekki bingó en afskiptasemin sökkar samt

[Arnold Björnsson (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 10:22]

 Guðrún María skrifar:

"Ég fer fram á það að þú og aðrir talsmenn þíns trúlausa félags láti kristna menn í friði með sína trú, sökum þess að málflutningur ykkar hvers konar er ekki trúverðugur meðan slíkt er uppi , því miður."

En virkar þetta í hina áttina Guðrún. Fá trúlausir og þeir sem ekki eru kristinnar trúar að hafa sínar skoðanir í friði fyrir kristnum? Ekki held ég það. Ég veit ekki betur en að mjög miklir fjármunir og orka þjóðkirkjunnar fari einmitt í að ónáða fólk sem ekki er sömu skoðunar. Það fyrirbæri er oft nefnt trúboð, stundum kristinboð. Þið haldið þessu að börnunum okkar í formi kristinfræðslu og ekki dugar það til, heldur er kirkjan stöðug að reyna að komast í meira mæli inn í skóla og meira að segja leikskóla til að boða sýna heimsýn. En við eigum auðvitað bara að vera stillt og þæg á meðan þið farið fram eins og ykkur þóknast, þó það brjóti gegn lögum, reglum og alþjóðasáttmálum.

Getur verið að aukin andstaða við ykkar hagsmuni sé kannski af því að fólki er misboðið og er búið að fá nóg? Hugsaðu þetta aðeins.

Kv

Arnold

[Baldur Fjölnisson, 28.11.2007 kl. 10:23]

Amen og hallelúja.

Óskalagið mitt til ykkar er Sagan af Jesúsi með Baggalút.

[Guðrún Sæmundsdóttir, 28.11.2007 kl. 10:33]

Það er nú aldeilis munur að vera trúleysingi, sem telur að maðurinn sé einungis heili og hold! hvað með þá  sem fæðast heilabilaðir?  Er þeirra líf í dýrategundinni "maðurinn" tímasóun?

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 28.11.2007 kl. 11:02]

Bendi Guðrúnu Maríu á að Jólin er hátíð...

Ekki er vitað hvenær Jesús fæddist en þó er ljóst að það var ekki 25. desember.

Jól voru haldin hátíðleg í Róm til forna (Saturnalia-hátíðin) og tengd heiðnum sólarguði, það er að segja að menn héldu upp á að daginn fór að lengja á ný. Dagana 17.-23. desember gáfu Rómverjar hver öðrum gjafir. Heiðnir norrænir menn héldu sömu hátíð á svipuðum árstíma tíma og hét hún, líkt og nú, jól.

Þegar kristni varð að ríkistrú hjá Rómverjum með Konstantínusi mikla árið 324, yfirtók kirkjan smám saman forna helgidaga og með tímanum festist 25. desember sem fæðingardagur Jesú. Sá siður skaut rótum undir aldamótin 400. Dagurinn var einnig tengdur fæðingardegi keisarans og þar sem Jesús var hinn eini sanni keisari fékk hann sína fæðingarhátíð. Jesús tók því bæði sæti sólarguðsins, keisarans og hátíðargleðinnar. Á 5. öld var jólahátíðin orðin miðlæg um alla kristnina sem fæðingarhátíð Jesú.

http://www.visindavefur.hi.is/svar.php?id=1071

[Guðrún Sæmundsdóttir, 28.11.2007 kl. 11:10]

Anna góður fróðelikur hjá þér. En þar sem að Jesús er hið sanna ljós þá var þessi tími valinn, til að halda hátíð hins sanna ljóss. Guð blessi þig

[Árni Matthíasson , 28.11.2007 kl. 11:11]

Vísa í þessa skemmtilegu frétt: 

God Answers Prayers Of Paralyzed Little Boy'No,' Says God

Sjá: http://www.theonion.com/content/node/28812

[Guðrún Sæmundsdóttir, 28.11.2007 kl. 11:13]

Við kristnir menn höldum því fram að maðurinn sé ekki bara heili og hold heldur líka andi, Guð er andi og því er um andlegt samfélag að ræða þegar að við biðjum til Jesú.

fyrir trúleysingja sem halda því fram að maðurinn sé einsog hvert annað dýr aðeins heili og hold er þetta óskiljanlegt

[DoctorE (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 12:40]

Ohh, samkvæmt bókinni erum við óverðugir skíthælar nema að við rúllum um eins og fávísir þrælar við fótum ímyndaðs súperkarls, faktísk verri en dýr
Þrælsleg er lund trúaðra, verri en flokkur af kindum

[Guðrún Sæmundsdóttir, 28.11.2007 kl. 13:13]

Síðueigandinn Svanur virðist trúa því að með rökræðum megi útskýra allt, og þær leysi allan ágreining. Uppáhalds gullkorn: "Rökræðan er besta lausnin á hvers kyns rangindum" 

hvernig getur Svanur með rökum útskýrt það hvernig snillingar í tónlist og myndlist gátu gert tónlist og myndlist sem þeir höfðu enga fyrirmynd af, hvað þá að þeir hefðu fengið kennslu sem gat skýrt það sem við trúuð köllum "innblástur" 

[Ástfangin af Jesú (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 14:50]

Ég er þér sammála Guðrún. Fyrir ykkur hin get ég sagt ykkur ýmislegt sem þið eflaust eigið erfitt með að trúa þar sem mér fannst það erfitt sjálfri en það gerðist fyrir mig og hitt sá ég gerast fyrir framan augunum á mér. Þar síðustu helgi var ég á kristilegu móti og þar fékk ég lækningu á baki. Ég er ólétt og lenti í aftaná keyrslu og var í mestu vandræðum með að labba inn á milli þar sem mjaðmirnar á mér og mjóbak áttu það til að festast, ólýsanlegur sársauki. Nema hvað, Guð læknaði mig! Átti ég það skilið? Ekkert frekar en næsti maður. Af hverju læknaði Guð mig en ekki einhvern annan? Ég veit það ekki, en ég veit að Guð er til og ég veit að Hann vill lækna.

Hitt sem gerðist á þessu móti (reyndar var mikið fleira en ég fer ekki út í þá hluti hér) var að silvur fyllingum í tönnum breyttust í gull! Ég veit hvað þið eruð að hugsa en ég sá þetta gerast og það er verið að rannsaka þessar breytingar hjá tannlæknum og eflaust verður þetta í fréttum einhverntímann fljótlega með niðurstöður úr þessum fyllingum. Ég hefði ekki trúað þessu hefði ég ekki séð þetta gerast sjálf en ég sá þetta og ég get sagt að Guð getur gert allt! Það eru bara við mennirnir sem takmörkum Guð.

Svanur, ég veit að það er erfitt að trú því sem aðrir segja þér en Guð vill sýna þér sjálfur að Hann er til. Þú þarft bara að biðja um það. Ég hef ekki öll svörin og ég þoli ekki þegar kristnir segjast vera með þau öll, því Guð einn er með þau. Ég veit ekki af hverju Guð læknar einn en ekki annan en það felst samt líka í að trúa og að biðja um kraftaverkið.

Það stendur margt i biblíunni um trú, það stendur líka : þið fáið ekki vegna þess að þið biðjið ekki.

Ég veit ekki hvort þú hefur beðið Guð um eitthvað eða ekki en ekki gefast upp bara af því að þú fékkst ekki svar strax eða fékkst ekki svar eins og þú vildir. Guð svarar stundum á allt annan hátt en við eigum von á.

Ég hef beðið um lækningu á hálsmeiðslum í mörg ár en er ekki enn læknuð, veit ekki af hverju en ég veit líka að Guð svarar okkur samkvæmt okkar trú. Hvað það er sem við getum meðtekið.

Kveðja Ástfangin af Jesú

[Sigurjón, 28.11.2007 kl. 14:59]

Það er alveg rétt að jól eru upphaflega heiðin hátíð, sbr. vísindavefinn.

Það er mjög hæpið Guðrún, að halda því fram að þeir sem hafa samið meistaraverk, bæði í tónlist og myndlist hafi verið undir áhrifum ,,guðs".  Maðurinn, án allrar aðstoðar frá ,,heilögum anda" er fær um ótrúlegustu hluti, enda er mannsheilinn stórmerkilegt fyrirbrigði og má kalla hann meistaraverk náttúrunnar.

Geturðu svo nefnt mér nokkra tónlistarsnillinga sem ekki fengu neina kennslu í upphafi?

[Sigurjón, 28.11.2007 kl. 15:05]

Ástfangin af Ésú:

Múgsefjun sú sem á sér stað á svona kristilegum mótum (rétt eins og á fundum samtaka byssueigenda), getur leitt til þess að heilinn skrúfar fyrir sársaukann.  Ég myndi í þínum sporum fara til alvöru læknis og ganga úr skugga um að þetta sé í raun og veru í lagi.

Auk þess: Ég bað til Sússa og pabba hans á hverju einasta kvöldi frá barnsaldri fram yfir fermingu, en ekkert gerðizt.  Aldrei! Svo hætti ég að reyna að biðja bænanna og fór að vinna í hlutunum sjálfur, án þess að treysta á himnadrauginn.  Það kallazt að þroskazt. 

[Baldur Fjölnisson, 28.11.2007 kl. 15:23]

Það eru ótal trúarbrögð og ótal brotabrot út úr trúarbrögðum og allt er þetta sannfært um að sín útgáfa af meintum guði sé sú eina sanna og rétta. Vilji svo ólíklega til að eitthvert eitt af öllum þessum brotabrotum hafi rétt fyrir sér þýðir það að öll hin hafa rangt fyrir sér. Q.E.D.

Sem aftur þýðir augljóslega að meintur guð er ekki til, amk. ekki í þeim formum sem téð trúarbrögð og brotabrot þeirra boða.

[DoctorE (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 15:31]

Trúarbrögð þar sem tilviljanir eða bara mannaverk verða að kraftaverkum ímyndaðra guða.

Tónlistarsnillingar í röðum trúaðra... horfið á Omega og segið mér að sú tónlist sé snilld, trúarleg tónlist er alveg hreint ömurleg með örfáum undantekingum og þá líklega vegna þess að tónlistarmaðurinn þykist trúaður...gaurarnir í gamla daga urðu að þykjast kristnir til þess að fá að lifa mannsæmandi lífi.
þvert á móti tel ég að trú rústi listageninu algerlega

[Guðrún Sæmundsdóttir, 28.11.2007 kl. 15:45]

Tónlistarsnillingarnir hafa fengið kennslu, en ekkert í líkingu við það sem þeir síðan sömdu, oft á tíðum voru það sálumessur eða lofsöng til Drottins. Þar vil ég meina að meistararnir hafi verið "innblásnir"

doktor E, sammála með Ómega En samt eru til ágætis tónlistarmenn í kristilega geiranum einsog Anrae Crauch, er þetta ekki alltaf spurning um smekk?

[Ástfangin af Jésú (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 15:55]

Sæll Sigurjón.

Fyrir fyrsta þá er ég búin að láta athuga þetta, í öðru lagi þá geturu ekki hreyft lið sem er læstur það er ekki bara sársauki sem fylgir, það festist bara. Þriðja lagi þá sagði ég ykkur að þið ættuð erfitt með að trúa þessu : ) Mér fannst það erfitt og þetta gerðist fyrir mig, ég er betri en ég var áður en ég varð ólétt!

Það er auðvelt að trúa ekki. Að trúa krefst þess að maður treysti á eitthvað sem er stærra og æðra en maður sjálfur.

Eg vinn í mínum málum sjálf með aðstoð og styrk frá minn Guð. Ég er mjög jarðbundin og býst ekki við að hlutir gerist bara að sjálfu sér en ég er ekki að segja að ótrúlegir hlutirgeti ekki gerst.

Fyrir mér er mjög þröngsýnt að segja að þessir hlutir gerist ekki þar sem eru til fleiri þúsund læknisfræðilega sönnuð dæmi um að þetta eru raunveruleg kraftaverk. En burt séð frá því, af hverju skiptir það ykkur (þá meina ég þá sem ekki trú á Guð) svona miklu máli að afsanna fyrir okkur sem trúa, að Guð sé til?

Ef þetta er ekki raunverulegt hverju skiptir það þá að einhver eins og ég segi að það sé það?

Er þetta ekki bara ótti við það að kannski er þetta rétt en þeir sem ekki geta meðtekið það, vilja ekki að hið sanna komi í ljós? Hvernig sem á því líður þá er Guð stór strákur og getur sannað sitt mál sjálfur.

Þú ræður hvort þú trúir eða ekki en sjáðu til, það geri ég líka. Ég hef sama rétt og næsti maður að velja að trúa eða ekki. Ég vel að trúa því ég hef upplifað Guð, ekki bara á kristilegu móti en líka heima hjá mér. Þú þarft ekki að trúa því neitt frekar en þú vilt. Það verður alltaf til fólk sem efast og trúir ekki á Guð en það er líka rétt þessara einstaklinga að gera það.

Ég vona að þið hafið það gott um hátíðarnar, hvað sem þið kjósið að kalla þær. Fyrir mér er jólin til að halda upp á það sem Guð gerði fyrir okkur í gegnum son sinn Jesú Krist. Þú þarft ekki að vera sammála mér en þú þarft að virða mína skoðun ef það er það sem þú ætlast til af mér í þinn garð.

Ég bið Guð að blessa þig/ykkur og vona innilega að þú fáir að upplifa Hann eins og ég hef fengið að gera.

Kveðja, Ástfangin af Jesú

[Guðrún Sæmundsdóttir, 28.11.2007 kl. 16:05]

En aftur að pistlinum hans Svans hér að ofan. Það hryggir mig að hann hafi ekki fengið þá náð að upplifa heilagan anda Guðs í sínu lífi. Tilbeiðsla til Jesú Krists veitir svo mikla gleði og innri frið,  ég linka hérna við pistil um hamingjuna á síðunni minni. Ég hef hvergi séð í Biblíunni að Jesú lofi fólki nýjum fótum eða heila einsog Svanur fer fram á. En Guð gefur svo sannarlega ríkulega af  verðmætum fyrir anda mannsins. og það er ekki ónýtt að hafa frið Drottins og gleði um leið og maður nýtur samverunnar með fjölskyldunni við að opna pakka við fagurlega skreytt jólatré.

[Ástfangin af Jésú (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 16:13]

P.s.

Vildi bara kasta fram smá pælingu varðandi tónlistamennina Beathoven og Mózart.

Beathoven (veit þetta er örugglega vitlaust stafsett) var heyrnalaus en settist við píanó án nokkurar kennslu(allavega í upphafi) og skrifaði ótrúleg tónlistarverk og Mózart,ef mig minnir rétt, var 5 ára þegar hann settist við píanó og fór að spila án nokkura kennslu.

Þessir tveir menn eru goðsagnir í tónlistarheiminum vegna þeirra verka og hvað þeir voru miklir frumkvöðar á sínu sviði og svo best að ég viti hafi aðrir átt í erfiðleikum með að feta í fótspor þeirra.

Fyrir mér eru þetta nokkuð góð dæmi um menn sem urðu fyrir áhrifum einhvers æðra en þeim sjálfum.

Annars var þetta bara pæling hjá mér.

Kv. Ástfangin af Jesú.

[Guðrún Sæmundsdóttir, 28.11.2007 kl. 16:54]

Takk fyrir þetta um tónlistarmeistarana

[DoctorE (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 17:51]

Þegar menn afreka eitthvað þá gerði guð það, sama þó td læknir bjargi einhverjum þá er það guð... bla bla
Þegar menn fokka hlutum upp þá kom guð ekki nálægt dæminu EN samkvæmt trúuðum þá bjó guð til gallagripina okkur en öll vitleysan sem við gerum er frjálsum vilja kennt um.
Ef ég gerði vélmenni og gæfi þeim frjálsan vilja og þau færu út og rústuðu öllu, er það vélmennið eða sá sem bjó til vélmennið sem klikkaði

[Steinunn Aldís (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 19:41]

Af hverju læknar Guð aldrei fótalausa?  Veit ekki.  Er Guð kanski ekki til?  Veit ekki.  En ég trúi því nú samt að hann sé til.  Í hvert skipti ég sé lítið barn (eða annað ungviði) þá trúi ég því því, því ekkert fær mig til að trúa því að þeim hafi verið kastað saman af einhverri tilviljun.  Allir þeir sem hafa skrifað hér á undan geta örugglega komið með rök til að staðfesta það að þetta sé bull í mér en mér er nokk sama ég trúi þessu nú samt án þess að "vita" þetta.  En eitt finst mér svolítið merkilegt, ég hélt alltaf að trúfrelsi þýddi að allir mættu trúa því sem þeir vildu og þyrftu ekkert að fara í felur með það en eins og umræðan er í dag þá virðist málið frekar vera trúðu því sem þú vilt en láttu ekki nokkurn mann vita af því.  Ég vinn í leikskóla og þar syngjum við ýmis lög og þar á meðal dúkka stundum upp kristileg barnalög þau eru oft fjörug og mikil hreyfing með þeim semsagt ljómandi skemmtileg.  En nú á að fara að banna allt svoleiðis í opinberum skólum heyrist mér, svo ég velti fyrir mér, fer að styttast í að trúabragðalöggan mæti á staðinn til að stoppa svona brot.  Óska ykkur öllum gleðilegra jóla með eða án Guðs.  Kveðja Steinunn

[Ástfangin af Jesú (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 20:15]

Doctor E,

Er ekki málið með frjálsan vilja að þú hafir eiginleikanna til að velja rétt frá röngu? Hvernig er þá hægt að kenna Guði um manns eigin ákvarðanir?

Samkvæmt biblíunni eru boðorðin 10 rituð á hjörtu okkar. Ef þú hugsar um barnæsku þína þá manstu líklegast (samt ekki víst) eftir einhverju atviki þar sem þú vissir að þú varst að gera rangt án þess að nokkur sagði neitt við þig. Öðrum orðum þá talaði samviskan til þín (við erum fyrirfram forrituð), ég að minnsta kosti man eftir svona atvikum í mínu lífi löngu áður en ég byrjaði að trúa á Jesú. Til eru dæmi um ættbálka (að mig minnir í Afríku) sem hafa aldrei heyrt minnst á kristna trú en lifa samkvæmt lögmálum þess.

Ég held að flestir geti verið sammála um það að boðorðin eru ágæt, Það er fínt að fólk gangi eki út um allt myrðandi, stelandi o.s.frv. þó svo að svona gerist í heiminum er ekki þar með sagt að það er allt Guði að kenna. Síðast þegar ég gáði þá er talað um Satan líka og að hann geti líka haft áhrif á mannfólkið. Það er mjög hentugt að kenna Guði um allt en ekki raunsætt ef allt er tekið með inn í dæmið.

Ef við kennum Guði um allt þá þurfum við, mannfólkið, aldrei að taka ábyggð á okkar gjörðum. Er það kannski það sem þú ert að meina, að við erum svo mislukkuð að við getum ekkert af því gert að við myrðum o.s.frv. En þá kemur sú spurning af hverju hemur fólk sig þá ef þetta er allt hræðilegt.

Tilgangur boðorðanna er ekki að segja okkur hversu mislukkuð við erum heldur til að sýna okkur fram á það að við þurfum á miskun og náð að halda frá algóðum Guði.

Efast ekki um að þú sért mér ósammála en það er líka þinn réttur sem einstaklingur með frálsan vilja. Ég ætla ekki að segja þér hvað þú átt að trúa en ég hef líka jafn mikinn rétt til að tala um mína trú eins og þú til að tala um þínar skoðanir.

Miðað við hvernig þú talar um trú og trúaða þá virðist vera sem fólk hefur jafnvel reynst þér illa sem er trúað en það er ekki hægt eða kannski réttara sagt rétt að dæma allan hópinn út frá nokkrum slæmum tilvikum.

Vona að þú skiljir hvað ég er að fara.

Kveðja, Ástfangin af Jesú.

[Svanur Sigurbjörnsson, 28.11.2007 kl. 21:07]

Ja hérna.   Maður skreppur frá til að lappa uppá nokkra á Lsh og hér bíða eftir manni rúmlega 30 athugasemdir.  Ég verð að biðjast velvirðingar á því að ég muni ekki ná því að svara öllum.

Björg F kom með sniðuga björgun fyrir Guð og Jr.  Össur hf sæi bara um þetta - eitt prik fyrir góða tilraun.

Guðrún María pínir sig til að lesa bloggið mitt og segir:

Einkenni umburðalyndis felast ekki í öðru en að virðingu.

Ég fer fram á það að þú og aðrir talsmenn þíns trúlausa félags láti kristna menn í friði með sína trú, sökum þess að málflutningur ykkar hvers konar er ekki trúverðugur meðan slíkt er uppi , því miður.

Henni finnst að ég láti ekki kristna menn í friði og "meðan slíkt er uppi" sé málflutningur minn og félaga minna í "trúlausa" félaginu ekki trúverðugur.   Þetta kemst nálægt því að teljast perla mánaðarins.  Orð hennar hljóta því að fela í sér að ef maður léti kristna í friði yrði málflutningurinn trúverðugur.   Eins konar öngstræti eða mótsögn felst í þessum orðum.  Friðarbrot mitt gagnvart kristnum hefur nú ekki verið annað en að hafa í frami málflutning og einungis þar sem mér er það leyft, annað hvort á minni eigin bloggsíðu, í opnum umræðum annars staðar eða einstöku sinnum í formi aðsendrar greinar í Mbl eða Fbl. sem öllum er jú frjálst.  Samkvæmt Guðrúnu Maríu væri málflutningur minn og skoðanasystkyna því einungis trúverðugur ef hann færi ekki fram. 

Hún biður ekki um lítið en þetta kemur ekki sérlega á óvart.  Skinhelgi og sú tilætlun að fá sérstaka friðun frá gagnrýni hefur verið eitt aðal varnartæki trúaðra um aldir.  Með boðum, bönnum og fordæmingu hefur löngum tekist að þagga í gagnrýnisröddum, en sem betur fer ekki öllum.  Trúarskoðanir eru ekki rétthærri en skoðanir á pólitík og eiga ekki skilið einhverja sérstka vernd frá umfjöllun.  Fyrir Guðrúnu Maríu og aðra trúaða sem þola illa gagnrýni á trú sína og vilja frið í formi þagnar þá hef ég fréttir handa þeim:

Gagnrýni á trúarbrögð og önnur hindurvitni er rétt að byrja.  Þess verður m.a. vart á hinum íslenska bókamarkaði nú fyrir jólin og þar verður ekki einu sinni félagi í Siðmennt eða Vantrú sem mun eiga þar stærstu sneiðina.

[Baldur Fjölnisson, 28.11.2007 kl. 21:34]

Þeir fengu borgað fyrir að semja þessar stórfenglegu sálumessur. Peningar eru hvati og hafa alltaf verið.

Haldið þið að listamenn á borð við td. Rafael og Michelangelo hafi unnið í sjálfboðavinnu fyrir ofurríkt Vatíkan? Hvað með tónskáldin?

[Ástfangin af Jesú (IP-tala skráð) 28.11.2007 kl. 21:54]

Sæll Baldur.

Þeir fengu kannski borgað og að mínu mati það með réttu en það skýrir ekki snilligáfurnar hjá þeim. Hvað þekkir þú annars marga 5 ára píanó snillinga af þessu tagi eða heyrnalausa með þessa gáfu?

Bara smá innskot.

Kv. Ástfangin af Jesú.

[Svanur Sigurbjörnsson, 28.11.2007 kl. 21:57]

Sigga

Ef það er einhver huggun, þá mun ég láta Guð og Jr. í friði a.m.k. síðustu 10 dagana fyrir jól af óviðráðanlegum ástæðum. Bænabylgjurnar ættu þá að ná í gegn með minni truflun.  Kannski getur Össur hf lagt niður starfsemi sína og slysadeildin hætt eftir þessi bænajól?  Er ekki Guði og Jr. allt mögulegt?... eða bara stundum?  

[Baldur Fjölnisson, 28.11.2007 kl. 23:01]

Ástfangin af Jesú, það eru alltaf snillingar og náttúran kemur því þannig fyrir. Það er Bell kúrfan. Hún bætir einnig oft upp fötlun manna með því að gefa þeim einhvers konar sérhæfileika til að vega á móti. Þess vegna þurfum við að leita að slíkum eiginleikum hjá hinum fötluðu og nýta þá í þágu einstaklingsins og heildarinnar. Þetta snýst allt um afkomu tegundarinnar og hefur ekkert með einhvern meintan guð (hönnun manna) að gera. Hins vegar skal ég ekkert útiloka að einhver "yfirnáttúrulegur" kraftur stjórni alheimnum, ég veit hreinlega ekkert um það frekar en þeir sem hafa gegnum tíðina búið til ótal trúarbrögð og klofning út frá þeim.

[Baldur Fjölnisson, 28.11.2007 kl. 23:14]

HINS VEGAR, þegar bæði mogginn og Þorgerður Katrín hafa loksins gefist upp á að hæpa guð þá finnst mér það benda sterklega til þess að hann sé löngu yfirseldur. Þannig að líklega er að koma tími á að ég fari að viðra ágætis argúment honum til varnar. Það snýst að sjálfsögðu um hagsmuni, valdahagsmuni. Best að bíða eftir nokkrum frekari merkjum um að hann hafi endanlega botnað.

[Guðrún María Óskarsdóttir., 28.11.2007 kl. 23:53]

Sæll aftur Svanur.

Andsvar mitt gagnvart gagnrýni þinni er mín skoðun sem ég ligg ekki á, nú sem endranær og á lítið skylt við þöggun.

" Svo sem markið er ekki reist til að skyttan missi þess er ekkert í heimi illt í sjálfu sér " " Epikets "

kv.gmaria.

[Svanur Sigurbjörnsson, 29.11.2007 kl. 00:37]

Guðrún uppfinningarkona

Hér er smá úrdráttur úr greininni sem þessi pistill minn benti á

At the beginning of the chapter we highlighted a number of promises that Jesus makes about prayer in the Bible. Summarizing, here is what Jesus promised:

• If you believe, you will receive whatever you ask for in prayer. [Matthew 21:21]
• If you ask anything in my name, I will do it. [John 14:14]
• Ask, and it will be given you. [Matthew 7:7]
• Nothing will be impossible to you. [Matthew 17:20]
• Believe that you have received it, and it will be yours. [Mark 11:24]

The question, therefore, is simple: Are Jesus' statements in the Bible true or false?

Sem sagt, Jesú lofar þeim sem trúir ÖLLU.  "Ekkert verður þér ómögulegt" sagði hann samkvæmt Mattheusarguðspjalli.   Hvers vegna bregðast því svona margar bænir og fótalaust fólk fær ekki fætur sama hversu oft það biður til Guðs? 

Var kannski eðlilegt að lofa svona uppí ermina á sér (ljúga) ef maður hafði sannfært einhvern um að maður væri sonur Guðs?  Ætli þetta hafi verið þýtt öðru vísi í nýju Bíblíunni?  Ekki veitir af til að gera þessa ótrúlegu bók trúanlegri.

[Svanur Sigurbjörnsson, 29.11.2007 kl. 00:54]

Sæl Guðrún María

Svar Arnolds Björnssonar í færslu 9 er fínt.  Vinsamlegast hugsaðu út í það sem þar er sagt.

Þú vitnar í:  "...er ekkert í heimi illt í sjálfu sér" - Epikets

Hann er væntanlega að vísa til þess að hlutir séu ekki slæmir, heldur hvernig þeir eru notaðir, þ.e. til ills í sumum tilvikum.  Ég vil þó ekki draga of miklar ályktanir af þessu.  Hver er þín ályktun Guðrún María?  Hvers vegna varstu að vitna í þessi orð Epikets?

[Jón Valur Jensson, 29.11.2007 kl. 01:16]

Það verður að horfa á heildarmyndina. Hvers vegna gefur Guð ekki aflimuðum fætur? Raunar verð ég strax að skjóta inn í þetta háalvarlegri athugasemd (þótt ég væri á leið með að tala um allt annað): Hann gefur þeim einmitt fætur! Lífið er nefnilega ekki allt hér og nú. Og þessi feitletraða staðhæfing mín kemur ekki aðeins til af því, að nú geta færustu læknar og vísindamenn sniðið og smíðað gervilimi á þá, sem misst hafa útlimi; sú staðreynd gagnast að vísu tiltölulega fáum enn sem komið er, en við getum samt þakkað hana því, að Guð gaf okkur skynsemi og vilja til að hjálpa öðrum og þróa til þess alls kyns leiðir, eins og saga lækninga er eitt skýrasta dæmið um, ekki aðeins frá tímum hinna kristnu Florence Nightingale og Dunants, stofnanda Rauða krossins, heldur allt frá Hippokratesi o.fl. fornaldarmönnum.

Nei, ég var ekki kominn að aðalatriðinu, sem er hið fagnaðarríka fyrirheiti Jesú frá Nazaret: "Blindir fá sýn og haltir ganga, líkþráir hreinsast og daufir heyra, dauðir rísa upp ..." (Matteusarguðspjall 11:5). Og Páll postuli segir: "En föðurland okkar er á himni, og frá himni væntum við frelsarans, Drottins Jesú Krists. Hann mun breyta veikum og forgengilegum líkama okkar svo að hann fái sömu mynd og dýrðarlíkami hans, því að hann hefur kraftinn til að leggja allt undir sig" (Filippíbréfið, 3.20n). Þetta segir okkar kristna trú -- ekki hitt, að öll þraut og þjáning, óréttlæti og synd verði afnumin hér í heimi, meðan hann stendur.

En þá kem ég að hinu, sem ég ætlaði að ræða strax í byrjun. Hvað myndi gerast, ef Guð læknaði sjálfkrafa, jafnóðum og viðstöðulaust alla, sem misstu útlimi sína? Til þess ætlast ýmsir vantrúarmenn, þ.e.a.s. ef þeir eigi að fást til að trúa því, að góður og réttlátur Guð sé til. En er sú afstaða þeirra í raun skynsamleg? Átta þeir sig í alvöru á því, hvað þeir eru að biðja um eða öllu heldur, til hvers þeir ætlast? Það er nú eitthvað annað, sýnist mér, eins og fram kemur hér í framhaldinu.

Vitaskuld myndi þeim ekki nægja þessi lækning aflimaðra. Þeir myndu gera hliðstæða kröfu til lækningar kvalafullra sjúkdóma, andlegra sem líkamlegra; þeir myndu vilja láta hinn sama Guð afstýra öllum banaslysum og raunar öllum sársaukafullum og afdrifaríkum slysum -- þá gætu þeir jú viðurkennt, að Guð sé réttlátur, gætu þeir sagt (og hafa sumir sagt). En yrði svo í raun? Og hvað hefði leitt af þessu ástandi sífelldra kraftaverka-íhlutana Guðs inn í mannlega tilveru?

Í 1. lagi hefðum við seint lært á lögmál orsaka og afleiðinga og alls ekki þróað þekkingu á því von úr viti, því að sífellt hefði Guð gripið fram fyrir hendurnar á mönnum og þeir ekki skilið neitt í neinu, hvernig þeir skyndilega væru fluttir á nýjan stað án eigin atbeina eða gripnir í lausu lofti og settir á trausta jörð niður í stað þess að hrapa niður fuglabjargið. Læknastéttin hefði trúlega verið sú stétt umfram allar aðrar, sem aldrei hefði þá orðið til, því að tekin hefði verið frá mönnum ástæðan og hvötin til að finna upp lækningaaðferðir til að lækna fólk -- enda enga að lækna í þessum "fullkomnasta heimi". En með þessu hefði Guð þá nánast tekið frá okkur vitglóruna með -- nauðsyn beitingar rökhugsunar, sem og reyndar nauðsyn þess að finna ný lönd og að hafa eitthvað verulega fyrir tilverunni, því að vitaskuld hefði guð þessi (ef óskhyggju-vantrúarmenn mættu ráða) ekki getað leyft það, að neins staðar kæmi upp hungursneyð, jafnvel þótt allt korn, fiskmeti og annað fæði væri gengið til þurrðar. Sömuleiðis hefði hann vart með þessu móti getað sannað sig að vera til, heldur hefðu margir klórað sér endalaust í hausnum yfir því, af hverju heimurinn væri svona óskiljanlegur, á meðan aðrir hefðu vanizt því sem normal ástandi, að heimurinn væri chaotískur og duttlungafullur umfram allt annað. Vantrúarmenn hefðu ekki orðið neitt trúaðri en ella, og engin ástæða hefði heldur verið fyrir eigingjarna menn til að láta af eigingirni sinni og ágirnd -- þeir hefðu jafnan komið heilu hlassi heim af því þýfi, sem þeir hefðu kært sig um, verið sem sé hlíft við þeirri óhamingju að dúsa í steininum eða verða gerðir höfðinu styttri, enda hefði guð þessi jafnan átt að bæta hinum upp tjónið með nýju kraftaverki.

Já, svona er þá heimsmynd óskhyggju-kröfugerðar Svans og þeirra félaga! Þeir hefðu ekki einu sinni fengið að vera rökhyggjumenn í friði, heldur nánast eins og skynlausar skepnur, vel aldar þó og hlíft við hverri þraut, en tilvistin sjálf og samhengið lítt fullnægjandi fyrir djúpa, skilningsleitandi anda (þó hefði mátt leysa þá vansælu jafnharðan með enn einu kraftaverkinu!). Er það draumaheimur ykkar, Svanur og félagar?

[Svanur Sigurbjörnsson, 29.11.2007 kl. 01:17]

Sæl Steinunn Aldís

Þú segir:

Af hverju læknar Guð aldrei fótalausa?  Veit ekki.  Er Guð kanski ekki til?  Veit ekki.  En ég trúi því nú samt að hann sé til.  Í hvert skipti ég sé lítið barn (eða annað ungviði) þá trúi ég því því, því ekkert fær mig til að trúa því að þeim hafi verið kastað saman af einhverri tilviljun.  Allir þeir sem hafa skrifað hér á undan geta örugglega komið með rök til að staðfesta það að þetta sé bull í mér en mér er nokk sama ég trúi þessu nú samt án þess að "vita" þetta.

Þetta er döpur lesing og afstaða hjá þér en skiljanleg í ljósi þess trúarumhverfis sem er áberandi í þjóðfélaginu.  Þú ert í raun að kasta frá þér hluta af vitinu með þessari yfirlýsingu og kasta frá þér ábyrgð á því hverju þú kýst að trúa.  Vit okkar leitar eðlilega eftir svörum og leggur saman 2+2 þegar tækifæri gefst.  Þú neitar að búa í bambushúsi á Íslandi af því að þú veist að það mun ekki standast íslensk veður.  Þú neitar að trúa því að stúlkur séu óæðri drengjum því það er móðgun við þekkingu þína og rökhugsun.  Þú trúir ekki á tröll (ég vona að svo sé) því þú hefur ekki séð nein og engar áþreifanlegar sannanir liggja fyrir tilveru þeirra. 

Hins vegar trúir þú svo allt í einu á Guð þó að það sé ljóst á máli þínu að þú hefur aldrei séð hann né fundið hann með skynfærum þínum.  Hann hefur heldur ekki sést í sjónauka eða smásjá, né mælst með rafsegulmælingu eða radar.  Svo ferðu að blanda tilurð mannsins við spurninguna um tilvist guðs.  Hvernig getur A búið til B ef ekkert bendir til að A hafi nokkru sinni verið til?  Hvernig getur A búið til svo flókna lífveru eins og barn ef A getur ekki einu sinni látið sjá sig?  Þessi ímyndun að skaparinn A hafi verið til býr til annað vandamál:  Ef A gat skapað svona flóknar lífverur þá hlýtur A að vera mjög flókinn sjálfur.  Má þá ekki aftur spyrja, hver skapaði A?  Gat eitthvað svona flókið eins og A (Guð) bara allt í einu verið til?   Rökin um hinn vitræna hönnuð og sköpun falla þannig um sjálft sig á eigin efasemdum.  Auðvitað segir trúin að það megi ekki efast um tilvist Guðs til að byrja með en þá er komið aftur að þeirri sönnunarbyrði að sýna fram á hann með beinum hætti.   

[Jón Valur Jensson, 29.11.2007 kl. 01:40]

Aldrei að segja ALDREI, Svanur, eins og þú gerðir í upphafspistlinum!

[Svanur Sigurbjörnsson, 29.11.2007 kl. 01:54]

Það skyldi þó ALDREI vera

[Jón Valur Jensson, 29.11.2007 kl. 02:32]

Og svo, eftir að hafa snúið þessu í gamanmál, áttu eftir að svara mér í langa innlegginu.

[DoctorE (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 06:42]

Ég vissi það, Össur er ekki með gervifætur per se, þetta er gervilimaverksmiðja guðs og þú Svanur læknar ekki hræðu, það er guð; sama sagan er hjá gervilimaverksmiðju islamista
Hann á samt eftir að spá aðeins í markaðsmálum & dreifingu á limunum, smá bug þar í forritinu sem hann gaf okkur öllum

[Svanur Sigurbjörnsson, 29.11.2007 kl. 09:03]

Jón Valur

Þú notar það gamla trikk að segja að Guð vinni í gegnum skynsemi fólks.  Þannig er hægt að eigna hugmyndinni um Guð alla hluti.  Hann er einfaldlega settur bak við allt sem skýring, en gallinn er sá að það bætir engu gagnlegu við og er ónauðsynlegt.  Einnig er hægt þá að spyrja; hver er á bak við Guð?  Hver gaf Guði þessa flóknu hæfileika að gefa fólki skynsemi?  Hið guðfræðilega svar er sjálfsagt það að Guð hafi alltaf verið til en þá vantar að sýna fram á það með raunverulegum hætti.  Guð sem á að vita allt og geta allt hlýtur einnig að geta sýnt meiri staðfestu, þ.e. hjálpað nær alltaf í stað nær aldrei, a.m.k. ekki með áþreifanlegum hætti.  Trú á fyrirbæri sem er þetta óstöðugt og óáreiðanlegt getur vart talist skynsamleg.  Það er hreinlega þráhyggja og á meira skylt við að "falla inní" þjóðfélagslega mynd og "elskumódelið" en að gera eitthvað raunverulegt gagn.

Auðvitað gengur sú mynd ekki upp að Guð sé sú vera sem gefi og lækni allt, ekki frekar að hún gefi og lækni sumt.  Hann gefur hvorki stóra hluti né smá því hann er bara ímyndun.  Það sama á við hundruði annarra guða og goða í gegnum þúsundir ára þekktrar mannkynssögu.  Allt saman glæstar ímyndanir af ofurmennum sem við sjálf hefðum viljað vera og svo andstæðum þeirra sem allir vildu forðast að vera.  Dramatískar sögur í kringum það allt saman krydduðu og gerðu áhugavert.  Gott efni til að hrífa barnshugann eða barnalega hugann.

Þú talar um óskhyggju hjá mér og mínum skoðanasystkinum, en það sem þú ert að ætla okkur er óskhyggja um eðli þessa Guðs sem þú trúir á.  Það er misskilningur hjá þér.  Við erum einfaldlega að benda á hið mikla ósamræmi milli frásagna Biblíunnar á verkum og getu Guðs til að uppfylla bænir og aftur þess sem vitnisburður staðreynda alls staðar í kringum okkur sýnir.  Í Biblíunni er ekki verið að tala um að Guð virki í gegnum skynsemi fólks, heldur að hann komi beint að verki og að Jesú framkvæmi kraftaverk o.s.frv.  Ég hef engar væntingar til Guðs frekar en til annarra ímyndaðra hluta.  Þ.a.l. er engin óskhyggja þar á ferðinni.

Þar fékkstu langa svarið Jón Valur... eftir ALDREI trikkið   Ha det bra

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 09:40]

Frábærar umræður En það sem hér vantar inní er sú staðreynd að Guð er ekki einn um andlega heiminn, þar er líka djöfull. og baráttan um sálir mannsins er stöðug þeirra á milli. Guð gefur okkur færi á því að koma í hans lið í gegnum Jesú Krist ef við gerum það ekki þá höfum við valið lið Satans. Það skiptir engu máli hversu "góð" við höfum verið í jarðvistinni. Því að á efsta degi þá er orðið of seint að gefast Guði, og þeir sem að hafa með því að hafna Jesú, valið Satan, sem sinn andlega leiðtoga munu líða helvíti. 

Það er ekkert mál að gefast Jesú kristi, það þarf engan trúarsöfnuð til þess. Eingöngu bænina til hans og að tileinka sér það sem hann boðaði í nýja Testamenntinu
 

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 29.11.2007 kl. 10:21]

Það er ekkert skynsamlegra að segja að guð sé til fremur en að segja að guð sé ekki til.

Samanber;

A:Anna segir að Þyrnirós sé til og hún svaf í 100 ár

B:Það er til bók um Þyrnirós

ERGO...Þyrnirós er til

....eins má segja um guð..

A: Jón Valur segir að guð sé til

B: Það er til biblíubók um guð

ERGO...guð er til

......Þetta er röng rökfærsla og sér það hvert heilvita barn.

Vil segja um djöfulinn að nota hann og helvíti sem rök fyrir því að velja kristni (just in case...) er andlegt ofbeldi og flokkast með Grýlusögum sem notaðar eru til að hræða líftóruna úr börnum!

Tek samt undir með Guðrúne er hún segir það það þarf ekki trúarsöfnuð til að vera kristinn, eða trúaður.

Tilvist guðs er algerlega háð trú, ekki skynsemi!

Í ellefta kafla Rannsóknar á skilningsgáfunni segir David Hume, heimspekingur!

... ég efast mjög um að orsök geti verið þekkt af afleiðingu sinni einni [...] eða verið svo einstæð og sérstæð í eðli sínu að hún sé á engan hátt hliðstæð eða lík neinni annarri orsök eða nokkru fyrirbæri sem vér höfum augum litið. Vér getum aðeins ályktað um eitt fyrirbæri af öðru þegar vér höfum reynt að tvær tegundir fyrirbæra fari alltaf saman; og komi fram afleiðing sem er algerlega einstök og engin leið að flokka með neinni þekktri tegund, þá sé ég ekki að vér getum getið oss neins til eða ályktað neitt um orsök hennar.   

Hume 1988, bls. 244. tala+=1; document.write(''); document.write(tala); document.write('');

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 10:34]

Ég hef því miður séð spor Djöfulsins birtast svo víða, að útilokað er að afneita tilvist hans. Spor djöfullsins má sjá í síversnandi fíkniefnaneyslu og glæpum, þau má sjá á gegndarlausri græðgi peningafólks sem vílar sér ekki við því að leiða ungt fólk í slíka skuldasnöru sem vitað er að þau muni ekki valda, djöfullinn grasserar í vændi og viðbjóðslegu klámi sem börn þurfa að búa við.  Hvaða frekari sönnun viljið þið?

[DoctorE (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 10:35]

Guðrún, helvíti hljómar bara vel miðað við himnaríki, allt skemmtilega, réttsýna og gáfufólkið fólkið verður í víti samkvæmt biblíu og blessaður skrattinn sem er bara eins og ungabarn í óhæfuverkum miðað við guðinn sem sumir tilbiðja.
Guð myndi augljóslega fá falleinkunn í designer dæminu en hann er of mikill egóisti til þess að samþykkja að hönnun hans klikkaði og kennir öðrum um alveg eins og lélegur smiður kennir hamrinum um...
Að kenna afrek manna við guð er svipað og ef ég rændi Monu Lísu og titlaði DoctorE sem málarann, ekkert nema fölsun.

Þetta var bara smá pæling, guð er ekki til nema sem ímyndun í hugum fólks, ekkert nema hylling í eyðimörk vannýtts huga.

[DoctorE (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 10:42]

ohh... Guðrún ég sé þetta ekki sem sönnun fyrir neinu nema því að trúað fólk er að fyrra sig ábyrgð á eigin lífi, djöfullinn gerði þetta, ekki ég; hann lét mig gera það... ég er strengjabrúða eigin ímyndunar, ég toga sjálf(ur) í alla strengi en plata mig með að guddi og djöfsi togi í spottana og fyrri mig allri ábyrgð á öllu og engu.
Svona er líf strengjabrúða

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 29.11.2007 kl. 10:45]

Guðrún, dæmin sem þú nefnir eru djöfulleg...eða þannig, en segja ekkert til um tilvist djöfulsins eða helvítisdvalar eftir dauðann!

[Jón Valur Jensson, 29.11.2007 kl. 10:53]

"Langa svarið" þitt, Svanur, var bæði of stutt og þar af leiðandi klént í raun. Þú kippir nánast því einu út úr máli mínu, þar sem ég talaði um, að Guð virki í gegnum skynsemi fólks, og fæst einungis við það mál, ásamt með svörum þínum um að Guð geti ekki verið sá sem hann er (og að ef hann sé til, þá hljóti einhver annar að búa að baki honum líka o.s.frv.). En þú sniðgengur alveg kjarnann í máli mínu, sem er hrakning mín á því, að nokkuð geti verið skynsamlegt í þeim málflutningi ykkar trúleysingjanna, að Guð ætti að koma í veg fyrir stórslys eða lækna jafnóðum alla þá, sem missa útlimi til dæmis, með sífelldum kraftaverkum. Krafan um síendurtekin, reglubundin og jafnvel óumbeðin kraftaverk Guðs, til þess að hann eigi að geta heitið siðferðislega góður í ykkar augum, er fáránleg og verður eins og bjúgverpill gegn mannlegri skynsemi og framþróun vísindanna, eins og ég sýndi þarna fram á, en þú sjálfur þegir við.

Guð vinnur ekki með þessum hætti, og mörgu því, sem hann vinnur í verki, er ekki ætlað að vera opið fyrir augum þeirra, sem ekki trúa. Þar að auki vinnur hann svo sannarlega kraftaverk í lífii fólks, sem til hans leitar í bæn og felur honum vegu sína og velferð barna sinna og annarra; ótal kristnir menn geta borið því vitni, að þeir hafi verið bænheyrðir. (Og við biðjum fyrir fram, að við lendum ekki í slysum, í stað þess að æða út í glannaakstur og biðja um nýjan fót eftir á, hafi hann eyðilagzt í slysi.) Og honum er það þókknanlegt, að þetta gerist, þegar menn biðja til hans, ekki að þess sé krafizt af sjálfbirgingshroka gagnvart honum sem skapara okkar.

Þið sjáið þessa afstöðu hjá Jesú sjálfum: hann neitaði að vinna kraftaverk fyrir vantrúa farísea og þá vondu kynslóð, sem krafðist kraftaverka. Hrokafulla lægir hann, en auðmjúkum veitir hann náð. Og það er hlutverk þitt og köllun, já, Svanur, að beygja þig fyrir skapara þínum, ekki að hreyta í hann óskynsamri gagnrýni þinni og ásökunum, rétt eins og þú standir honum jafnfætis.

Og eitt að lokum: Augljós kraftaverk eins og það að setja nýjan fót á fótalausan mann vinnur hann ekki hér í heimi, því að það myndi þvinga trúar- eða afstöðu-sannfæringu jafnvel illra manna og trúlastenda. Hann vill ekki fá okkur til "trúar" með hræðslugæðum í slíkum augljósum kraftaverkum (einangruðum þó; ég er ekki að tala hér og nú um þá ofurfjöldaframleiðslu kraftaverka, sem ég fjallaði um í innleggi mínu hér ofar), enda væri það engin trú, sem af því hlytist, heldur nánast eðlileg ályktun allra og þvinguð fram með því, sem augljóst væri öllum. Vegna viljaþáttar trúarinnar er hún líka hrósverð; traustið á Guði og trúfestin við hann er dygðarmerki, og okkur verður launað að lokum fyrir þá trúfesti okkar og tryggð, ekki fyrir einhverja afstöðu, sem hann gæti sannað okkur 100% með augljósu kraftaverki að væri sú eina rétta.

PS. til Kristins (?) Hauks: Það er hvergi í Biblíunni talað um Guð sem skeggjaðan. Hættu nú að berjast við þínar heimaframleiddu vindmyllur.

[Linda, 29.11.2007 kl. 10:59]

Hér fer lítið fyrir jólunum eins og oftast er þessa dagana, óháð því hvort hér sé um að ræða heiðna hátíð eða Kristna hátíð þá gengur það út á hvað fólk upplifir ár hvert og að gera lítið úr því eða draga úr því sakir vantrúar er ......, ég hvet eindregið að trúaðir láta þetta ekki fara fyrir hjartað á sér og haldi sínu Heilögu heiðnu jól með gleði hjarta, lágmarks gjafa fjölda og þökkum Guði fyrir fórnina sem fæddist með Jesú, og lausnina sem fékkst með dauða hans.  Hinir vantrúuð skilja þetta ekki og verða bara að fá að gera það áfram. 

Ég hins vegar get neitað mér um þjónustu læknis, eins og t..d þess er skrifar þessa grein það er jú minn réttur.   aðrir læknar til sem hægt er að leita til svona eins og önnur trúarbrögð og heiðnar venjur.

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 11:07]

E og Anna við erum að tala um Andlega hluti. Þar erum við ekki einsog og við erum hér, ég hef upplifað í draumi snert af himnaríki, þá dreymdi mig að ég sat nálægt fótskör þvílíks einhvers sem ég get ekki fundið orð yfir. Þetta var eitthvað sem ég veit að ég vil tilheyra, því að mér hefur aldrei liðið í líkingu við þessa upplifun sem einkendist af algjörri gleði friði og fullkomnum kærleik sem fylgdi þessu ástandi. Ég heyrði tónlist sem var algjörlega fullkomin og útilokað er að framkalla slíka tónlist í okkar tilvist.

  Þegar ég er í bæn til Guðs, kemst ég með litlu tána inní þessa upplifun kærleika og gleði, Aðeins í bæn hef ég fundið skyldleika með þessari líðan. sem að engin orð eiga yfir.

Hvert og eitt okkar stendur frammi fyrir vali, viljum við meðtaka Jesú eða ætlum við að halda áfram að fylgja herra þessa heims? Hlutleysi er ekki til. 

[DoctorE (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 11:09]

"Og eitt að lokum: Augljós kraftaverk eins og það að setja nýjan fót á fótalausan mann vinnur hann ekki hér í heimi, því að það myndi þvinga trúar- eða afstöðu-sannfæringu jafnvel illra manna og trúlastenda. Hann vill ekki fá okkur til "trúar" með hræðslugæðum í slíkum augljósum kraftaverkum "

Jón hinn ókléni segir allt sem segja þarf í þessari setningu.... bókin er með hræðsluáróður/þvinganir í tonnatali en svo kemur Jón og segir að að kærleiksverk eins og að gefa nýjan útlim sé þvingun sem láti vonda menn vilja vera góða og það fíli guð ekki.... 2 + e = syntax error

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 11:22]

Græðgi og sadismi eru t.d. algerlega sálræn fyrirbæri. Sálræn=andleg þar erum við á heimavelli Guðs og Satans. Ég fer ekkert ofan af því að marga vanlíðan er hægt að losna við með bænalífi. Boðskapur Guðs kennir að hann hafi sigrað Satan og við getum gengið að þessum sigri með því að gefast Jesú Kristi. og fá með því vald yfir illum öndum!! eru græðgi og sadamismi eitthvað annað en illir andar?

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 29.11.2007 kl. 11:33]

Kristinn Haukur, Njáll í Njálssögu var ekki með skeggrót, honum óx ekki skegg!

Jón Valur hitti naglann á höfuðið þegar hann segir guð...

..."er ekki ætlað að vera opið fyrir augum þeirra, sem ekki trúa."

Ég vil taka undir þetta af heilum hug og bæta við að það að trúa á guð getur svo sannarlega verið skynsamlegt...en það verður að komast að guði í gegnum trú, en ekki með rökfærslum skynseminnar! 

[Jón Valur Jensson, 29.11.2007 kl. 11:37]

Þetta er að verða svaðaleg umræða á köflum, ég tek ekki þátt í því, en ekkert bólar á svari frá Svani.

[DoctorE (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 11:41]

Comon Jón, að taka ekki þátt er eins og þegar femínistar neita að fara í Silfur Egils.. ekki uppbyggilegt og vísbending um uppgjöf

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 29.11.2007 kl. 12:00]

Hvað meinar Jón Valur með "svaðaleg"? Ef átt er við vellu eða þessháttar, er skeggrót guðs aðeins létt grín, en annað heldur vel!

Guð væri ekki Guð ef hann hefði einhvern tímann orðið til líkt og ég eða þú. Þá væri hann maður, dýr, jurt eða einhver önnur lífvera. Það felst einfaldlega í eðli Guðs að hann hefur alltaf verið til og verður alltaf til og er alltaf eins. Hann eldist þess vegna ekki, hrörnar ekki og deyr ekki. Þess vegna fæddist hann heldur aldrei. Í þessu felst að Guð er eilífur.




Við mennirnir vitum raunar voða lítið um Guð og getum lítið sagt um það hvernig hann raunverulega er. Við tölum um hann í myndum sem flestar byggjast á því að við hugsum okkur hann sem mann. Með því sem ég sagði áðan um eilífð Guðs er raunar ekki sagt neitt annað en það að hann lifir ekki í tímanum eins og við mennirnir sem fæðumst, lifum kannski í 75-80 ár og deyjum svo, heldur lifir hann utan tímans og er frjáls gagnvart honum. Sá sem ekki lifir í tímanum eldist ekki og deyr ekki en þetta á ekki við um neinn nema Guð einan.

http://www.visindavefur.hi.is/svar.php?id=1070

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 12:07]

Urður, Verðandi og Skuld hljóta að vera til!

tjah það getur vel verið að það finnist einhverjar andlegar verur sem gefa sig út fyrir að vera skessurnar þrjár

Andleg reynsla mín kemur saman við það sem Biblían segir og Jesús kennir, ég hef ekki fundið samsömun með íslensku þjóðsögum eins og þá sem ég finn með Biblíunni. annars myndi ég eflaust fíla þær Urði Verðandi Skuld. En ég sé bara ekki hjálpræði í þeim fyrir mig, eins og ég hef í Jesú

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 12:29]

diggum ekki feikið, af einskærri eftirvæntingu yfir afmælishátíð litla krúsilega Jesúbarnsins sem lá í heyi jötunnar í Bethlehem.

En aftur að pistlinum hans Svans,  Er eitthvað krúsílegt við litla Jesúbarnið í jötunni? eða allt það ferli frá því að Heilagur Andi gat barnið með meyjunni Maríu?

Það var margbúið að spá fyrir fæðingu frelsarans, allir bjuggust við því að hann myndi fæðast sem konungur í ríkidæmi og virðingu.

Þegar að Guð myndaði Jesú barnið í móðurlífi fátækrar meyju var hann fullmeðvitaður um þá hneisu sem beið ungu meyjunnar sem á þessum tíma og boðaði Jósef það að taka hana sér fyrir konu, en Jósef hafði áður ákveðið að skilja við hana. Hugsið ykkur meyjuna Maríu það var ekki verið að gera hennar hlutskipti léttbært, því viðtók fæðing við afar erfiðar aðstæður. Hún þurfti kasólétt að ferðast um langa vegu á asna og síðan að fæða litla barnið í fjósi. Það er ekkert krúttlegt við þetta

Guði var mikið í mun að nýta sér engar dásemdir eða lúxus heimsins fyrir sig þegar hann tæki á sig það hlutskipti að verða maður. Hann vildi gjörast fátækur. Hann valdi þjáninguna og dauðann, til þess eins að andi mannsins þyrfti ekki að líða það hlutskipti. Drottinn hefur greitt fyrir allar syndir mannana, hann gekk í dauðann fyrir okkur.

Því að svo elskaði Guð heiminn að hann gaf son sinn eingetinn til þess að hver sem á hann trúir glatist ekki heldur hafi eilíft líf.

[Svanur G. Þorkelsson (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 12:49]

Sæll Nafni.

Hversvegna er heimurinn fullur af þjáningu ef Guð er algóður.

Sumir þeir sem trúa á tilvist Guðs trúa því líka að það sé tilgangur með sköpunarverkinu.

Tilgang mannsins í sköpunarverkinu segja þeir, að þekkja og elska. Þeir segja að þessar "andlegu" frumþarfir mannsins verði ekki ræktaðar án mótlætis og prófrauna af einhverju tagi.

Þeir segja að ef við leggjum ekki þessa "andlegu" merkingu í mótlætið, sé það tilgangslaust.

Þeir segja að Guð græði ekki limi á fólk vegna þess að hann hefur innlagt í sköpunarverkið möguleikann (mannlega getu til að sýna ást og afla sér þekkingar) á að þess þurfi ekki. -

Þeir sem segja þetta finnst heimur án þjáninga af einhverju tagi, tilgangslaus.

Án þjáninga (prófrauna) væri þekking þín til að linna þjáningar þarflaus og þú trúlega atvinnulaus. 

kv,

S

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 12:58]

Kristinn ég get ekki valið því hvaða guðir eða andlegar verur eru til. En ég get tekið ákvörðun fyrir mig hvaða Guð iég fel anda minn. Og Ég kýs að fela jesú kristi anda minn en ekki tröllskessum og Búdda

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 13:26]

og hvað felst í að fela anda þinn?  Í því felst að biðja til Jesú, og eiga andlegt samfélag í honum.

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 29.11.2007 kl. 13:44]

Guðrún mín, ég efast ekki um einlæga trú þína...en megináherslan hér (allavega hjá mér) er að trúin er einstaklingsbundin.  Trú á guð er ekki rökleg, þótt hún geti verið skynsamleg. 

Jólin eru hátið, bæði kristnum mönnum og heiðnum.

Boðskapur Jesus um umburðarlyndi og kærleika er fallegur og gott að minnast hans.

Það þarf ekki kristni til að boða siðagildi, en kristni er ok fyrir þá sem það velja.

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 13:44]

Já ég viðurkenni það að ég gæti hugsanlega átt samfélag við eitthvert andavald sem kallar sig Búdda með því að iðka þá tilbeiðslu sem Búddatrúin krefst.

[DoctorE (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 13:53]

Þannig að þú segir að aðrir guðir séu til bara guðinn þinn er svo frekur að hann setur tilbeiðslu á sig í fyrsta boðorðið og bannar allt annað, svona eins og Dear leader.
Erum við bara peð/þrælar í refskák guða með mikilguðsbrjálæði... ekki ég

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 14:08]

Já ég er á því að fleiri"guðir" séu til. en ég fer eftir fyrsta boðorðinu

En fyrsta boðorðið: Ég er Drottinn Guð þinn þú skalt ekki hafa aðra Guði en mig.

Ef ég hef aðra guði þá sný ég mér frá náð krafti kærleika og alls þess góða sem ég nýt hjá Drottni allsherjar og það vil ég ekki gera.

Stundum líki ég þessu við hjónabandið, ef ég tek mér annan mann í viðbót við minn eiginmann þá býst ég við því að eiginmaðurinn minn myndi synja mér um ást sína, og það vil ég ekki.

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 29.11.2007 kl. 14:11]

Gott hjá þér Guðrún...en þú hlýtur að sjá að þetta er einstaklingsbundið val?

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 14:41]

Ég er á því að Guð hafi skapað alheiminn með öllum sínum eðlisfræðilögmálum, og þróun. Ekkert ósvipað og ég baka köku og nota til þess efni, hita og tíma. kakan bakar sig ekki sjálf þó að efnið sé til staðar heldur þarf bakarann til verksins.

Ég veit ekkert fyrir víst hvað gerist eftir dauðann. Það veit enginn. En ég hef andlegt líf og ég trúi því að andinn lifi áfram eftir líkamlegan dauða, og ég vil vera hjá Jesú eftir minn jarðneska dauða. Ég tek engan séns á örðu.

Ef trúin mín reynist röng þá verður bara að hafa það

[Svanur Sigurbjörnsson, 29.11.2007 kl. 14:47]

Jón Valur

Ég hef ekki neinu við svar mitt að bæta þrátt fyrir svar þitt.  Vinsamlegast lestu það bara aftur.  Það er holl lesning 

[Svanur Sigurbjörnsson, 29.11.2007 kl. 14:58]

Guðrún Sæm

Þú segir "Ef trúin mín reynist röng þá verður bara að hafa það"

Þú hefur bara eitt líf Guðrún þannig að það er betra að fara vel með það og læra af mistökum sínum fyrr heldur en síðar.  Trúin þín er röng því hún gengur hvorki upp sem raunveruleiki né siðferðislegur kompás.  Horfðu á ungabörn og dýr.  Þau hafa ekki trú heldur undursamlega hæfileika til að lifa, leika sér og þroskast.  Trú er áunnið fyrirbæri sem er hannað til að stjórna veikum hugum og halda innan ramma reglna sem samdar eru af mönnum sem þóttust hafa heyrt í guði eða tala hans máli.  Þú þarft ekki annað en þína skynsemi, viljan til að menntast og svo auðvitað nána vini og fjölskyldu.  Guð og djöfullinn eru tilbúnar stærðir, ætlaðar til að hræða þig til ákveðinna skoðanna og verka.  Þú finnur hamingju með góðum verkum en þú þarft ekki annað en þinn eigin vilja og hugsun til að láta verða af þeim.  Einfaldaðu líf þitt og vertu frjáls.  Þessi áskorun er jólagjöfin mín til þín -  Bestu kveðjur - Svanur

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 15:16]

Jæja Svanur er komið að jólagjöfunum? Ég er nú ekki fædd í gær og byggi trú mína eingöngu af minni andlegu reynslu sem merkilegt nokk passar vel við boðskap Biblíunnar. Vissulega er hver sinnar gæfu smiður, en lífið er enginn leikvöllur barna og dýra, og undursamlegt er að finna styrk, frið og elsku Guðs á góðum og slæmum stundum lífsins

[Svanur Sigurbjörnsson, 29.11.2007 kl. 15:20]

Sæll Nafni G Þorkelsson

Þú virðist vera að lýsa eigin skoðun í gegnu "suma sem hafa sagt...".

Þetta hljómar göfugt, þ.e. að þjáningin (og prófraunin) þjóni tilgangi og því hafi Guð haft þetta svona og við lært að þekkja og elska og lækna.  Þetta er þó bara guðfræðilegt þvaður en með fínni orðan mætti kalla þetta "praktíska guðfræði".  

  Hið göfuga í þessu er sú staðreynd að maðurinn hefur getað lært, elskað, læknað, byggt o.s.frv. með eigin hyggjuviti og rökvísi.  Það hefur hann gert án allrar aðstoðar drauga eða guða.  Með sófisma (fimar blekkingar) má blanda guði inní þetta og höfða til fórnarlundar og mikilla gjafa sem hinn ímyndaði guð á að hafa fært okkur en það breytir engu um skilning okkar á eðli lífsins eða heimsins.  Lífið er barátta og maður finnur tilgang með því að byggja upp og njóta þegar færi gefst, en ekki af því að ímyndaður karl á himnum hafi sagt manni að þannig væri lífið.  Lífið er svo miklu ríkara en nokkurn tímann verður skilið út frá úreltum texta trúarrita eða "rörpípum" ímyndaðra guða.

[DoctorE (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 16:06]

Þú getur glatt þig yfir einu Guðrún: Þú færð ekki séns á að segja: Fuck I have been fooled eftir að þú ert dauð
Ef fólk gluggar í trúarrit með gagnrýnum huga þá eru þau ekkert nema tól til þess að fá fólk til þess að sætta sig við ömurlega jarðarvist undir stjórn annarra, svona barnalegur sálfræði manual fyrir þræla sem fær þá til að hugsa: Ég verð svo happy í næsta lífi þannig að ég er sátt(ur) við að þetta líf sökki og yfirstéttin sem stjórnar mér núna mun ekki komast inn því þeir höfðu það of gott, þetta gefur hyllingu um súperdúper líf eftir dauðann ásamt sætri hefnd yfir yfirstéttinni... allt í einum pakka

[Jón Valur Jensson, 29.11.2007 kl. 16:26]

Anna, ég nenni ekki að svara þér, ekki frekar en "DoktoriE".

Svanur, þú átt eftir að svara mestöllu innleggi mínu frá í nótt kl. 1:16 (nr. 43), eins og ég hef minnt þig á. Slappt af þér, síðuhöfundi, ef þú treystist ekki til þess. En kannski var þetta bara svona afgerandi hrakning hjá mér. Þá er bara að viðurkenna það!

[Svanur Sigurbjörnsson, 29.11.2007 kl. 16:27]

Falleg mynd Anna.

Ég verð að viðurkenna að ég næ ekki þessari setningu hjá þér:

"Trú á guð er ekki rökleg, þótt hún geti verið skynsamleg. "

Hvernig getur órökrétt trú verið skynsamleg?  Þetta er þversögn.  

Áttu við að eitthvað í trúarbrögðunum geti haft skynsamlegan boðskap, eins og að þykja vænt um náungann? eða gagnkvæmisreglan?  Ég hef ekki enn fundið eitthvað sem er órökrétt en skynsamlegt á sama tíma. 

Vissulega getur manni fundist rökrétt sé maður staddur á heiði að fara í suður þegar kompásinn segir norður, en þá er það vegna rangrar ályktunar, þ.e. það var ekki rökrétt eftir allt saman.  Ég til það órökrétt að trúa á tilvist Guðs og því óskynsamlegt.  Er til eitthvað sem hægt er að skýra sem órökrétta skynsemi?  Gætirðu útskýrt þína meiningu nánar takk?

[Jón Steinar Ragnarsson, 29.11.2007 kl. 16:27]

Veistu ekki að 99% þeirra, sem vinna stórt í lotteríi, segjast hafa beðið fyrir því og verið bænheyrðir?  Það fylgir jú ekki sögunni að 99% þeirra sem ekkert fengu báðu líka og sumir heitt og innilega. Guð bara ákvað að tími þeirra væri ekki kominn. Vegir hans eru jú órannsakanlegir og hví þá að vera að pæla í þessu yfirleitt? 

Það er sannað að Guð sé til, því það eru spádómar í biblíunni. Að vísu hafa þeir ekki allir gengið eftir enn en það eru margir, sem menn hafa uppfyllt, með því að leika orð þeirra eftir og "uppfylla" þá. Þarf frekari vitnanna við?  Það hafa að vísu orðið ansi heitar umræður um þetta á blogginu mínu með gífurlegum móðgunum og hurðaskellum, tilvitnunum í hornalínur pýramída og stjörnuspár Maya og allsendis óljóst enn hver hefur vinninginn. Ég á þó von um að endanlega verði skorið úr um þessi mál bráðlega með kröftugri fullyrðingu. Að vísu er ekki skortur á þeim, en menn virðast ekki leggja sömu merkingu í hugtakið Guð, svo enn er það Mis-skilningur.

[Jón Steinar Ragnarsson, 29.11.2007 kl. 16:39]

Ég var að lesa í gegnum kommentin.  Jesús góður! Þvílíkir maðkar sem skríða hér út úr tréverkinu við svo litla hræringu. Frábært samt af þessum heittrúuðu að opinbera hugarástand sitt svona vel. Það þarf í raun ekkert að kommentera á það. Andmælin felast í framsögninni sjálfri.

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 16:52]

doktor E, æ hvað ég er fegin að sjá kommentið þitt, ég hélt satt að segja að eitthvað hafði komið fyrir hjá þér því þú varst ekki búinn að kommenta svo lengi,. En gott að heyra hvað þú ert alltaf jákvæður og hress, eða þannig

Jón Steinar ertu að líkja mér við maðk? 

[Svanur G. Þorkelsson (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 17:22]

Svo þú stundar þá hermigaldra nafni?

Líkt og þeir sem halda að með einu hári ráði þeir yfir eiganda þess, slærð þú um þig með nöfnum eins og "sófisma" og heldur þig hafa vald á því sem þar liggur á bak við og rétt til að afgreiða málið amkvæmt því.  

Á milli guðfræðilegs þvaðurs og praktískrar guðfræði er langur vegur. Þeir sem trúa því að handan stóra hvells liggi vitræn frumorsök sem lagði til orkuna og möguleikana á að úr kaos yrði regla, eru ekki að tala um karl á himnum.

Það er mikill munur á því sem er óþekkt og því sem er óþekkjanlegt.  Trú er ekkert nema ást á hinu óþekkta eða hinu óþekkjanlega.

Þú talar um skilning á eðli lífsins eða heimsins. Margir skilja heiminn út frá þeirri forsendu að það sé til Guð. Ef að þú telur það "fimar blekkingar", ertu að afneita þeim skilningi og þar með allri nálgun við þær heimsmyndir sem þó eru óumdeilanlega hluti af þessum heimi.

Þú segir sjálfur að maður "finni tilgang". Það er ekki hægt að finna eittvað sem ekki er til. Hafir þú fundið tilgang, þá er næsta víst að hann var til og hann tengist þessum tveimur frumþörfum; að þekkja og elska. Þessar "andlegu" frumþarfir eru þér  jafn eiginlegar og hinar efnislegu frumþarfir.

Hyggjuvit og rökvísi mannsins (getan til að þekkja) hefur vissulega fleytt honum langt. Hún var m.a. ástæðan fyrir því að Neanderdalsmaðurinn setti upp fórnaraltari í hellum sínum og hóf að grafa hina dauðu með áhöldum sem hann héllt að kæmu hinum dauða að gagni í lífinu handan þessa lífs.

Getan til að elska byrtist samhliða í samúð með hinum sem minna máttu sín, voru veikir eða gamlir. 

En Siðmenning á borð við þá sem þurfti til að fleyta okkur yfir á tíma akuryrkju (samvinnu) líkt og í Mesabótamíu (Súmerar), mið-Ameriku (Olmeka menningin) eða á Indussvæðiðinu (Veddíska menningin) þurfti greinilega á leiðbeiningum Guðs (guða) að halda. Um það vitnar sagan ekki satt?

Trúarbragðahöfundarnir Krishna, Buddha, Zoroaster,Abraham, Mosses, gerðu allir kröfu til að vera "rörpípur" amlættissins og kenningar þeirra lögðu grunninn af því á þessum menningarsvæðum,  hvernig fólk tjáði þessar grunnþarfir sínar; að þekkja og elska.

Það má færa fyrir því rök að trúarrit þessa fólks séu nú löngu úrelt, en að þau hafi verið nauðsynlegur hluti af menningu okkar er óumdeilt.

Ef hér var um tóma ímyndun og vanþekkingu að ræða, hvað kallaði á slíka dellu í annars eðlilegri framþróun mannsins? Guðs-genið eitt fær ekki svarað þeirri spurningu heldur lengir bara í ólinni. Tilfinningaleg binding við hugtök eru greinilega hluti af okkur og gerir trú óumflýjanlega.

Á þessi þáttur menningar okkar (heimsins) ekki skilið að við skoðum hann án þeirra hleypidóma sem fylgja alltaf fyrirfram gefnum niðurstöðum.

bestu kveðjur,

Svanur G.

[DoctorE (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 17:41]

Já ég er alveg rosalega neikvæður að vilja trúaða halda sínum málum fyrir sig og leyfa öðrum að spá í einhverju öðru VS þeir trúuðu og jákvæðu sem vilja þvinga alla í að trúa á ósýnilega vin sinn og punga út seðlum í dæmið ásamt því að fylgja í öllu absurd reglum og hótunum um ofbeldi frá ósýnilega vininum sem enginn hefur séð ever, einu vitnin eru fornmenn sem voru uppi fyrir 2000 árum og segja vægast sagt lygilega sögu af upplifunum sínum.

Það er hámark neikvæðninnar að kaupa ekki svona dæmi, augljóslega er eitthvað að mér... Er eitthvað til Svanur sem þú getur skrifað upp á fyrir mig sem lagar þessa neikvæðni í mér, hvað segir doctorinn um það?

[Guðrún Sæmundsdóttir, 29.11.2007 kl. 17:50]

Doktor E Það er ekkert vit að lifa í einhverri neikvæðni Ég skal gefa þér uppskriftina að sannri gleði og hún er örugglega betri en prózakið sem að Svanur getur skrifað uppá fyrir þig, gjörðu svo vel og njóttu

Síðari Samúelsbók 23:5Já, er ekki hús mitt svo fyrir Guði? Því að hann hefir gjört við mig eilífan sáttmála, ákveðinn í öllum greinum og áreiðanlegan. Já, allt sem verður mér til heilla og gleði, skyldi hann ekki veita því vöxt?

Esrabók 9:8En nú höfum vér um örskamma stund hlotið miskunn frá Drottni, Guði vorum, með því að hann lét oss eftir verða leifar, er af komust, og veitti oss bólfestu á sínum heilaga stað, til þess að Guð vor léti gleðina skína úr augum vorum og veitti oss ofurlítinn nýjan lífsþrótt í ánauð vorri.

Nehemíabók 8:10Og Esra sagði við þá: ,,Farið og etið feitan mat og drekkið sæt vín og sendið þeim skammta, sem ekkert er tilreitt fyrir, því að þessi dagur er helgaður Drottni vorum. Verið því eigi hryggir, því að gleði Drottins er hlífiskjöldur yðar.``

Nehemíabók 12:43Og menn fórnuðu miklum fórnum þennan dag og glöddust, því að Guð hafði veitt þeim mikla gleði, og konur og börn glöddust líka, svo að gleði Jerúsalem spurðist víðsvegar.

Sálmarnir 4:8Þú hefir veitt hjarta mínu meiri gleði en menn hafa af gnægð korns og vínlagar.

Sálmarnir 16:11Kunnan gjörir þú mér veg lífsins, gleðignótt er fyrir augliti þínu, yndi í hægri hendi þinni að eilífu.

Sálmarnir 30:12Þú breyttir grát mínum í gleðidans, leystir af mér hærusekkinn og gyrtir mig fögnuði,

Sálmarnir 95:0Komið, fögnum fyrir Drottni, látum gleðióp gjalla fyrir kletti hjálpræðis vors.

Orðskviðirnir 10:23Heimskingjanum er ánægja að fremja svívirðing, en viskan er hyggnum manni gleði.

Orðskviðirnir 10:28 Eftirvænting réttlátra endar í gleði, en von óguðlegra verður að engu.

Orðskviðirnir 12:20 Yfir svikum búa þeir, er illt brugga, en gleði valda þeir, er ráða til friðar.

Jesaja 29:19Þá mun aukast gleði hinna auðmjúku yfir Drottni, og hinir fátækustu meðal manna munu fagna yfir Hinum heilaga í Ísrael.

Jesaja 35:10Hinir endurkeyptu Drottins skulu aftur hverfa. Þeir koma með fögnuði til Síonar, og eilíf gleði skal leika yfir höfði þeim. Fögnuður og gleði skal fylgja þeim, en hryggð og andvarpan flýja.

Jesaja 49:13Lofsyngið, þér himnar, og fagna þú, jörð! Hefjið gleðisöng, þér fjöll, því að Drottinn veitir huggun sínum lýð og auðsýnir miskunn sínum þjáðu.

Lúkasarguðspjall 4:18Andi Drottins er yfir mér, af því að hann hefur smurt mig. Hann hefur sent mig til að flytja fátækum gleðilegan boðskap, boða bandingjum lausn og blindum sýn, láta þjáða lausa

Annað bréf Jóhannesar 1:12Þótt ég hafi margt að rita yður, vildi ég ekki gjöra það með pappír og bleki, en ég vona að koma til yðar og tala munnlega við yður, til þess að gleði vor verði fullkomin.

Síðara bréf Páls til Korintumanna 1:24Ekki svo að skilja, að vér viljum drottna yfir trú yðar, heldur erum vér samverkamenn að gleði yðar. Því að í trúnni standið þér.

Fyrra almenna bréf Péturs 1:8Þér hafið ekki séð hann, en elskið hann þó. Þér hafið hann ekki nú fyrir augum yðar, en trúið samt á hann og fagnið með óumræðilegri og dýrlegri gleði,

Bréf Páls til Filippímanna 1:25Og í trausti þess veit ég, að ég mun lifa og halda áfram að vera hjá yður öllum, yður til framfara og gleði í trúnni.

Postulasagan 14:17En þó hefur hann vitnað um sjálfan sig með velgjörðum sínum. Hann hefur gefið yður regn af himni og uppskerutíðir. Hann hefur veitt yður fæðu og fyllt hjörtu yðar gleði.``

[Rósa Aðalsteinsdóttir (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 19:47]

Sæll og blessaður Svanur.

 

Ég hef aldrei sent inn athugasemd hjá þér en ætla að drífa í því núna. Ég er eina af þessum “ofstækistrúuðum” og sumir ykkar alveg út í hinum kantinum. Ég hef miklar áhyggjur af íslenskri þjóð sem er að afkristnast. Verður svo ekki fánanum breytt og fenginn einhver annar þjóðsöngur. Hvar endar þetta annars staðar en í vegleysu. En núna ættla ég að skrifa um aðra hluti og vera eins einlæg við þig og ég get.

 

Ég trúi því að Guð almáttugur hafi gefið fólk visku. Guð gaf þér visku sem hefur reynst þér og öðrum vel því þú ert læknir. Ég geri mér fulla grein fyrir því að á hverjum degi sérð þú margt sem reynir á, ýmsa sjúkdóma, fólk sem hefur slasast og svo eru margir sem deyja innan veggja Landspítalans. Ég kom inná Landspítalann fyrst sem lítil stúlka því móðir mín lá þar vegna heilaæxlis sem varð illkynja. Þar eyddi hún síðasta árinu sínu og andaðist þar. Af hverju dó mamma mín get ég ekki svarað því ég er manneskja en ekki Guð.

 

Aftur á móti var ég veikt barn og frá 2 ára aldri var ég með flogaveiki. Á tímabili hættu þessi viðbjóðslegu köst en eftir að ég datt í sjóinn og var nær dauða en lífi þá tóku þessi köst sig upp aftur og urðu verri. Ég var mjög hrædd við þessi köst og var alltaf með spennta vöðvana vegna hræðslunnar. Á fjórtánda ári fór ég í Kirkjulækjarkot í Fljótshlíð í Rangárvallarsýslu á Sumarmót Hvítasunnumanna. Ég hafði þráast við að taka á móti Jesú sem persónulegum frelsara mínum því ég vildi meina að það væri ekki kúl eins og unglingarnir segja í dag. Ég háði mikla baráttu og ég heyrði innra með mér tvær raddir. Önnur röddin var mjúk og þýð og sagði Rósa fylgdu mér. Hin röddin sagði Rósa þú hefur nógan tíma til að frelsast. Nú skaltu hafa það skemmtilegt og fara út á lífið með félögum þínum. Það er nógur tími að frelsast þegar þú er þrítug. Skemmtu þér núna, getur frelsast um þrítugt og þegar þú deyrð þá kemst þú til himins. Þessi rödd vissi alveg að ég hafði kynnt mér þessa hluti alla og þá var þetta besta leiðin til að reyna að blekkja mig. Þú hefur nógan tíma. Getur frelsast um þrítugt. Sem betur fer tók ég afstöðu sem ég sé ekki eftir og síðan eru 35 ár. Hvað veit ég um það hvort ég hefði náð þrítugsaldri hefði ég valið aðra leið en ég gerði??

 

Daginn eftir ákvað ég að fara fram til fyrirbænar vegna veikinda. Nokkrir bræður báðu fyrir mér og ég fann kraft koma yfir mig frá toppi til táar. Ég var læknuð. Einu sinni fékk ég flogaveikiskast eftir þetta og ég hef oft hugleitt hvers vegna? En ég efaðist samt ekki um lækninguna því ég fann kraftinn sem kom yfir mig. Í dag á ég við veikindi að stríða og ég hef oft hugsað að ég þyrfti að vera eins og í gamla daga og taka við lækningum Guðs af sömu einlægni og fyrir 35 árum. Það er talað um það í Biblíunni að við þurfum að vera eins og börnin, vera einlæg og trúa 100% á bænasvör og þá líka virkar bænin. Ákvað áð skrifa ekki beint upp úr Biblíunni núna því að ég sé  á vefnum að við megum ekki vitna í Biblíuna og segja Guð blessi þig, það er hroki og að tala niður til ykkar. Mér finnst betra að nota orð Biblíunnar en mín eigin orð og besta kveðja sem ég á er að óska fólki Guðs blessunar.

 

Jæja Svanur minn. Ég kom fram við þig í einlægni og nú ætla ég að senda skrif mín inná síðuna þína til dóms.

 

Stattu þig strákur í starfinu þínu sem er Guði þóknanlegt.

Kær kveðja/Rósa Aðalsteinsdóttir Vopnafirði

[Jón Steinar Ragnarsson, 29.11.2007 kl. 21:36]

Vá!!

[Svanur Sigurbjörnsson, 29.11.2007 kl. 22:04]

Sæl Rósa Aðalsteinsdóttir á Vopnafirði

Einhvern daginn verð ég að heimsækja bæinn þinn.  Ef mér skjátlast ekki ku vera lygnast á öllum stöðum á landinu á Vopnafirði. 

Takk fyrir söguna af þínu fólki og þínum veikindum og hvernig þú tókst trú.  Sannarlega einlægni þarna á ferð.  Þú mátt alveg fara með ritningarorð og segja "Guð blessi þig" við mig.  Einnig má hún Guðrún Sæm trúsystir þín koma með ritningar hér þó að gott væri að þreyta mann ekki á of löngum runum he he. 

Þú hefur eflaust lesið umorðalausa gagnrýni mína hér við ýmsum skrifum trúaðra þannig að þú veist að ég get tekið til við að velta vöngum yfir ýmsu í þinni sögu.  Ég tel það þó ekki við hæfi og vil heldur bara óska þér góðs bata og heilsu svo þú megir njóta jólahátíðarinnar.  Ég mun reyna mitt besta til að hjálpa fólki til heilsu í mínu starfi - það er fátt dásamlegra en að geta gripið inní slæma veiki og veitt létti og betri líðan.  Þess vegna valdi ég mitt starf auk hrifningar minnar af eðli lífsins og hinu ótrúlega samspili efna og fruma mannslíkamans.    -  Bestu kveðjur - Svanur

[Rósa Aðalsteinsdóttir (IP-tala skráð) 29.11.2007 kl. 22:19]

Sæll Svanur.

Já ég átti alveg von á að fá einhverja skvettu því ég hef nefnilega lesið skrifin þín.  Ég aftur á móti ætlaði ekkert að hártogast neitt bara að segja þér pínu brot um mína lífsgöngu og mína trú. Við verðum jú að reyna að muna að það eru ekki allir sammála um allt, meira að segja um smáatriði eins og hvernig kommóðan á að vera á litin sem þarf að kaupa fyrir heimilið o.sv.frv. Ég skrifaði inná síðuna hjá Jóni Steinari vini okkar "öfgakristnu" áðan og ég endaði með orðunum að öll dýrin í skóginum ættu að vera vinir. Og enn og aftur: Stattu þig strákur að hjálpa þeim sem eru sjúkir og sárir. Það blæs hressilega hér úti þessa stundina. Kær kveðja/Rósa

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 29.11.2007 kl. 22:28]

Já, ég skal útskýra hvað ég meina með að trú geti verið skynsamleg.

Í fyrsta lagi er ég að hugsa um trú sem traust.  Það er heilbrigt að trúa í þeim skilningi. Í framhaldi af því má nefna "sem þú villt að aðrir menn gjöri yður, það skalt þú og þeim gjöra" er algilt siðalögmál sem t.d. kristni hefur boðað.  Það er manneskjunni áskapað að trúa og treysta.  Í sjálfu sér er það gott.

Í öðru lagi vil ég nefna dæmi um skynsamlega alþýðutrú.  Það er skynsamlegt af ómenntaðri alþýðu að trúa kennivöldum. Í gamla daga var lítil sem engin menntun til handa alþýðufólki og það trúði kirkjuvöldum (eins og Jón Valur og fleiri vilja að upplýstur landinn geri áfram).  En ég vil nefna dæmi sem Davið Hume nefndi sjálfur um skynsamari og trúaðri konu, heldur en allt klerkaveldi sem hann hafði komist í kast við.

Hann var skoskur heimspekingur, sem með réttu hafnaði falsrökum um tilveru Guðs.  Þar með komst hann upp á kant við predikara himnaríkis og helvítis (alveg eins og gerist núna).  Eitt sinn er hann á göngu að kvöldlagi í Edinborg og festist í síkisdrullu. Gengur þá framhjá alþýðukona og biður Hume hana um hjálp.  Hún kannast við "guðleysingjann" og segir honum að fara með faðirvorið og þá muni hún hjálpa.  Hume gerir það og sagði oft frá þessu atviki og hafði mikið gaman af. Hann sagði að þessi alþýðkona hefði fært sér sterkustu rök fyrir trú sem hann hefði hlítt á.

[Svanur Sigurbjörnsson, 30.11.2007 kl. 00:19]

He he Anna, frábær saga af David Hume.  Ég sá umfjöllun um hann í fræðsluþátt um upplýsinguna á breska BBC rás 4, þegar ég var staddur í Englandi í síðasta mánuði.  Hann var víst einstakur fyrir alþýðulyndi sitt og vingjarnlegt viðmót.  Hann tók heimsspekina út til fólksins.  Mig langar að læra meira um hann. 

Aftur að "skynsamlegri trú".  Þú vitnar í gagnkvæmisregluna en hún er ekki einkennandi fyrir trú þó að hún sé hluti af hugmyndakerfi margra trúarbragða.   Þannig þarf ekki trú á almætti til að fara eftir henni.   Kjarni trúarinnar er að trúa á almætti og út frá boðum þess eigi að hegða sér svona en ekki hinseginn.  Slíkt get ég ekki talið skynsamlegt.

Ég er sammála þér varðandi traustið.  Börn og fákunnandi verða að treysta þeim sem taka þau að sér.  Þetta er þó allt annað umhverfi en í upplýstu þjóðfélagi þar sem fullorðið fólk á ekki að trúa á hindurvitni.  Þessi trú eða traust sem þú nefnir er ekki endilega trú á almætti heldur trú á að einhver sjái manni farborða og leiðbeini til þroska.

Bestu kveðjur - Svanur

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 30.11.2007 kl. 00:45]

Já Svanur, hárrétt athugað. Þessi trú er traust til kennivalda um leiðbeiningu til þroska, og í þeim skylningi er hún skynsamleg. Gagnkvæmisreglan er alls ekki einkennandi fyrir trú, en fæstir vita það. Þess vegna er gott að kristni leggur áherslu á hana. Kristnin hefur hinsvegar eignað sér hana og það er slæmt. En breytir ekki því að fæstir HUGSA um trúmál og þess vegna finnst mér svo frábært að LOKSINS núna eru Íslendingar að spyrja sig t.d. "hvað er kristið siðferði"?

Svarið mun að lokum verða sannleikanum sannkvæmt...það sem er satt er satt og það sem er gott er gott!...eins og við kennum börnunum okkar.

[Ástfangin af Jesú (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 01:22]

Wow! Ég var farin að vera hrædd þarna um tíma. Fólk verður svo reitt þagar verið er að ræða trúmál.

Ég verð að segja að fyrir mér er góðmennska í fólki samt sem áður einn af þeim hlutum sem sanna fyrir mér að Guð er til. Hvar værum við sem samfélag ef það væri ekki til góðir einstaklingar. Ef það er enginn Guð af hverju er þá eitthvað sem við köllum gott og eitthvað sem við köllum illt?

Ég var einu sinni stödd í Bónus í byrjun hjónabands míns, sem er nú ekki frásögu færandi, en á þessu tímabili í lífi mínu var ég mjög oft mjög fátæk og átti oft ekki fyrir mat. Við hjónin vorum búin að vanda valið og að við héldum værum inn í "budgetinu", settum bara það nauðsynlegasta í körfuna - brauð, mjólk, ost þ.h.(ekki má gleyma pastanu, held að viðhöfum lifað á slíkt í nánast 2 ár) Nema hvað þegar komið var að því að greiða vorum við með vörur fyrir um 2.500.- en við áttum bara 2.000.- , þetta var eini peningurinn sem við áttum. Þetta var ekki einu sinni við lok mánaðar en maturinn sem við höfðum valið okkur hefði dugað í ca. 2 vikur (þegar þú átt ekkert lærir þú að versla til að drýgja).

Allavega, við byrjum að týna til hluti til að skila en sá sem var á eftir okkur í röðinni réttir fram hendina og segir, "Eru þetta ekki bara 500.- sem vanta uppá? Ég skal borga það" Ég er enn þessum einstaklingi þakklát, 6-7 árum seinna og hef oft beðið Guð um að blessa þennan einstakling fyrir það sem hann gerði. Ég gat varla þakkað honum fyrir tárum í augunum.

Fyrir mér var þetta ekki spurning um 500.- þetta var spurning um að eiga mat til mánaðarmóta, það var engin leið sem þessi maður hefði getað vitað hvað hann gerði fyrir okkur þarna. Allir sem hafa átt í fjárhagsvanda vita hvað pressan getur verið mikil og manni liðið eins og maður sé að gefast upp á öllu. Í minum huga var góðmennska þessa manns sönnun í að Guð er til. Ekki af því Guð lét hann gera þetta, heldur af því að hann valdi að gera náunga sínum gott. Það er nóg til af vonsku og biturleik í heiminum en svona hlutir, eins og einskær góðmennska þessa manns, heyrum við ekki mikið um.

Maður (manneskja) sem tileinkar lífi sínu lækningum er líka sönnun fyrir mér að Guð er til. Að helga lif sitt þeim sem eru ekki færir að sjá um sig sjálfir þegar eitthvað amar að, ég dáist að læknastéttinni. Hluti af ástæðunni fyrir því að fólk gengur í heilbrigðisstéttina er því það vill hjálpa fólki og geta gert eitthvað af gagni í þessum heimi. Er það ekki eitthvað innra með manninum sem drýfur hann til góðra verka? Ef það væri ekkert gott í manninum þá gæti ég ekki trúað því að Guð sé til, biblían talar jú um að við séum búin til eftir hans mynd.

Bara til að hafa það á hreinu þá nenni ég ekki rökræður um trú, ekki vegna þess að ég geti ekki svarað heldur af því það hefur ekkert upp úr sér og þegar uppi er staðið þá verðum við ekki sammála. Ég skipti ekki um skoðun og minn réttur að hafa þá skopun sem ég hef, alveg eins og þeir sem velja að trúa ekki hafa sinn rétt til að gera slíkt (s.s. trúa ekki). Það er engin leið fyrir mig að sannfæra einhvern um að Guð sé til með einhverjum rökræðum. Ég get hins vegar sagt frá því sem ég hef upplifað og vona að frásaga mín hafi að minnsta kosti uppörvað ykkur.

Guð blessi ykkur og gefi ykkur frið í þessu öngþveiti sem jólastressið framkallar einhverja hluta vegna um hver jól.

Svanur, ég vona að þú takir þessu ekki illa ef ég ég bið Guð um að blessa þig og gefa þér yfirnáttúrulega visku þegar þú ert að sinna sjúklingum og að Hann leiði hendur þínar til að gera það sem þarf í starfi þínu. Megi Hann veita þér og þína öryggi og hvíld yfir þessar hátíðir og um ókomin ár. Ég bið oft fyrir læknum og hjúkrunarfólki. Okkur veitir ekki af fleiri mönnum og konum eins og þig. Eins og staðan er í dag, þá er mikil þörf á læknisþjónustu og síðast þegar ég gáði þá eru ekki til lækningar eða svör á öllum þeim sjúkdómum líkamlegum kvillum sem koma upp og því oft ekki vitað hvað það er sem hrjáir fólki sem leitar aðstoðar, þannig veitir nokkuð af aðstoð frá einhverjum sem mögulega hefur meiri vitneskju um þessa hluti en við sjálf?

Guð blessi ykkur og gleðileg jól.

Kveðja, Ástfangin af Jesú ; )

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 30.11.2007 kl. 01:28]

Ástfangin af Jesús...það eru til mikið betri geðlæknar og sálfræðingar heldur en prestar....

[Ástfangin af Jesú (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 01:42]

Átti von á svona svari. Búið að kalla mig allt í bókinni, klikkuð er ekkert svo slæmt miðað við aðra hluti sem ég hef verið kölluð ; )

Burt séð frá því þá máttu halda því fram sem þú vilt um mig og mínar skoðanir. Staðreyndin er sú að þó að fólk segi ýmislegt um mig eða um þig ef út í það er farið, þá verða orð þeirra ekkert sönn bara af því þau eru sögð og ég er viss um að blessuðu geðlæknarnir og sálfræðingarnir eru sammála mér um að minnst kosti þetta ; )

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 30.11.2007 kl. 01:48]

OK ástfangin af jesú...ertu ástfangin af manni sem hefur verið dáinn í tæplega 2000 ár?

[Páll Geir Bjarnason, 30.11.2007 kl. 02:09]

Enginn veit neitt með vissu um tilvist Guðs. Ég hef samt kenningu. Ef Guð er til og heimurinn hans verk, þá er hann löngu búinn að henda honum upp í háa skáp með hinu gamla dótinu sínu og búinn að finna sér nýtt leikfang einhvers staðar allt annars staðar. Þess vegna svarar hann engum bænum og gerir engin kraftaverk. Ætli hann sé þá ekki bara eins og fleiri, gerir eitthvað spennandi um stund og fær svo leið á því. Snýr sér þess vegna að öðrum hugðarefnum.

[Svanur Sigurbjörnsson, 30.11.2007 kl. 02:09]

Alveg sammála þér í færslu 106 Anna

[Svanur Sigurbjörnsson, 30.11.2007 kl. 02:45]

Sæll nafni og allrareddari!

Þú segir: "Trú er ekkert nema ást á hinu óþekkta eða hinu óþekkjanlega. "

Gætirðu skýrt betur út hvað þú átt við með þessu?  Áttu við að Guð sé hið óþekkta eða hið óþekkjanlega?  Er trúin þá "ekkert nema ást" á Guði?  Hefur hún ekkert annað innihald?  Fyrirgefðu ef ég er að taka þetta eitthvað í burtu en vinsamlegast útskýrðu

Já ég afneita þeim skilningi (lífið og guð) þó að margir telji það hluta lífsins.   Fjöldi áhangenda trúar gerir hana forvitnilega til skoðunar en ekki rétta. 

Þú vitnar í fyrstu borgarsamfélögin eða búnaðarsamfélögin og dregur þá ályktun að trúin hafi verið þeim nauðsynleg af því að þar hafi fundist merki um trúarkerfi.  Ég er ekki sannfærður um það, langt í frá.  Maðurin hefur auðugt ímyndunarafl og getur notað það til að búa sér til verkfæri, þ.e. hann getur séð hlutina fyrir sér með sama eiginleika.  Trúin gæti því verið "aukaverkun" þess eiginleika sem ýmsir sáu sér hag í að viðhalda til valda og stjórnunar. 

Ég er alls ekki sannfærður um þennan "óumdeilanleika" á mikilvægi trúarbragða í þessum þjóðfélugum sem þú nefnir.  Hefurðu hugsað það að e.t.v. lifðu þessar þjóðir af þrátt fyrir trúarbrögðin en ekki vegna þeirra?  Ég held að rökhyggja mannsins hafi verið það sem óumdeilanlega gerði hann að eftirlifandi dýrategundum dagsins í dag.  Sannarlega barst trúardýrkunin mikið á og víða ber þess vitni í listum fornra heima en það er ekki alltaf það sem mest ber á sem best gefur.  Egocentrískir alræðisherrar hafa löngum reist sér mikla minnisvarða en ríki þeirra voru oft svæði tortímingar og skynlausrar eyðingar á mannslífum.   Ég held að það sé mjög erfitt að komast að niðurstöðu um forna fortíð á hvorn veginn sem er.  Það sem ég hef lært um sögu síðustu 1000 ára eða svo hefur aftur sannfært mig um að trú og trúarbrögð eru frekar til niðurbrots og/eða heftingar framfara en hitt. 

þú segir svo:

"Tilfinningaleg binding við hugtök eru greinilega hluti af okkur og gerir trú óumflýjanlega."

Þetta er líklega rétt hjá þér því geta mannsins til að hugsa hlutlægt er takmörkuð og krefst talsverðrar þjálfunar til að ná sæmilegum árangri.  En hvað ætlar þú nafni, að gera við þetta "óumflýjanlega"?  Þó að eitthvað sé erfið barátta þýðir ekki að hún sé töpuð.  Með skipulegri menntastefnu í rúm 100 ár höfum við komist ansi langt þó ákveðið bakslag sé í gangi.  Þessi tilfinningalega binding er eitthvað sem við þurfum að læra að stýra, ellegar mun óreiða ríkja og útbreidd stríð hefjast á ný.  Ef við náum þeim árangri að 60% fólks nái ákveðnum árangri í hlutlægri hugsun í stað aðeins 20% áður, þá verðum við betur í stakk búin til að leysa vandamál okkar og halda frið og mannvirðingu.

Þú talar svo um "hleypidóma" og "fyrirfram gefnar niðurstöður".   Sitt sýnist hverjum eftir því hvaða ályktanir menn draga af sögunni og eðli hlutanna.  Hins vegar er rökræðan til þess að færast nær niðurstöðu. 

Takk fyrir áhugaverða punkta.  Gaman að sjá þig hér í bloggheimi.  Bestu kveðjur - Svanur S

[Svanur Sigurbjörnsson, 30.11.2007 kl. 02:50]

Skemmtileg pæling Páll Geir.  Minnir mann á afkynningaratriðið í lok bíómyndarinnar Men in Black, þar sem stórar verur leika sem með heima líkt og glerkúlur. 

[María (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 03:00]

Ég held að góðmennska sé oft lítið annað en eitt af birtingarformum eigingirni, Ástfangin af Jesú. Ef fólk gerir öðrum gott er það oftast vegna þess að því sjálfu líður betur við það. Það er einhver þörf sem "góða fólkið" finnur fyrir sem leiðir til einhvers sem kemur sér vel fyrir næsta mann. Hentugt, en góðmennska er alltof ofmetin.

Ég held að ég dáist meira að þeim sem vinna við ræstingar...

[DoctorE (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 08:58]

Ég var að fatta að ég er ekki íslendingur, mér heyrðist það á orðum menntamálaráðherra

[Svanur Sigurbjörnsson, 30.11.2007 kl. 09:21]

"Ástfangin af Jesú" segir:

"Ég verð að segja að fyrir mér er góðmennska í fólki samt sem áður einn af þeim hlutum sem sanna fyrir mér að Guð er til. Hvar værum við sem samfélag ef það væri ekki til góðir einstaklingar. Ef það er enginn Guð af hverju er þá eitthvað sem við köllum gott og eitthvað sem við köllum illt?"

Þetta er dæmigert fyrir þann heilaþvott sem fólk verður fyrir hjá trúarsöfnuðum eða lærir að trúa án frekari hugsunar af öðrum trúuðum.   Fólk um allan heim sem trúir ekki á Guð eða trúir á einhver önnur fyrirbæri, er fært um að sýna góðmennsku.  Ung börn áður en þau geta skilið hugtakið Guð geta lært að vera öðrum góð.  Dýr sýna af sér hjálpsemi gagnvart eigin tegund eða jafnavel öðrum og aldrei hafa þau heyrt um guð.  Hjálpsemi er náttúrulegt fyrirbæri því hún eykur líkur á afkomu okkar og velferð. 

Forsendan að "guð er til ef góðmennska er til" er álíka að segja að "blómaálfar eru til því að falleg blóm eru til".   Í fyrsta lagi hefur guð Abramhams né goð forfeðra okkar víkinganna, aldrei fundist og því er ekki hægt og einnig óþarft að tengja slík fyrirbæri ímyndunarinnar við siðferðislega hegðun.  Í öðru lagi er mikilvægt að blanda ekki öðrum (og allra síst ímynduðum verum) en okkur sjálfum mannfólkinu í siðferðislega ábyrgð okkar.  Það er okkar einna að finna út bestu leiðirnar til að hámarka hamingju og lágmarka þjáningar sem flestra um allan heim.  Það er geysilega stórt verkefni og krefst rökfestu og skynsemi okkar allra ef vel á að fara.  Ef við bíðum eftir merki frá ímynduðum verum eða festum okkur í eldgömlum trúarritum og fulltrúum þeirra, verður ekki sú siðferðislega framför sem við þurfum til að halda frið og dafna í innri sátt og í jafnvægi við náttúruna. 

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 30.11.2007 kl. 12:15]

Pat Condell talar hér fyrir mig...

http://www.youtube.com/watch?v=I5cXWElb-GE

[Ástfangin af Jesú (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 13:21]

Sæll Svanur.

Ég sagði að þetta væri ein af þeim staðfestingum fyrir MÉR, þú þarft ekki að trúa þessu. En fyrst þú kemur svona harkalega á móti trúfélögum má þá ekki ætla að þú hafir einhverja reynslu á slíku? Við vitum að það er ekki viturlegt að gagnrýna eitthvað svona harkalega ef þú hefur ekki kynnt þér málin til hið ýtrasta. ÉG HEF verið í sértrúarsöfnuði (cult) og hef reynsluna, ég get talað um trú mál frá versta sjónarhorni og þér myndi blöskra það sem ég hef séð og upplifað en ég trúi samt á Guð. Trú mín á Guð hefur ekkert með fólki að gera.

En burt séð þá frá þessu er verst að þú misstir alveg af því sem ég var að meina með góðmennskan í fólki. Ég sagði ekki að "góðmennska í fólki = Guð er til" ég sagði að það gæfi mér staðfestingu fyrir því, ég nennti ekki að fara út í að það væri af því ég er búin að sjá svo margt slæmt. Biblían talar ekki um þetta svona, ég gerði það og tek ábyrgð á mínum orðum ; )

Málið með trú er að ef þú sérð hlut þá þarftu ekki trú til að trúa því sem þú sérð, það er bara staðreynd að það sé þarna. Að neita að trúa á sjáanlegan hlut er fáránlegt og hver heilvita maður getur verið sammála því. En eins og ég sagði áður þá verðum víst ekki sammála, að minnsta kosti ekki að sinni. Eins og Jón Valur segir, Aldrei að segja Aldrei! Ég gerði það á sínum tíma og sjáðu mig núna, er víst voða ofstækistrúuð samkvæmt því sem þú segir og aðrir segja hérna og hef aldrei verið hamingjusamari! ; ) Ég er full af lífi og mig LANGAR til að lifa, það er víst svolítið mikilvægur hlutur líka ekki satt (lífslöngunin)?

Kv. Ástfangin af Jesú

[Jón Steinar Ragnarsson, 30.11.2007 kl. 15:51]

Það virðast vera samantekin ráð trúarnöttara að flodda síður frjálshuga fólks meðð sinni ótrúlegu ritningarræpu og hræsni.  Einatt ar það algerlega úr tengslum við efni greinana og gert til sjálfsupphafningar og sjálfsréttlætingar auk einhverjar inngróinnar rætni og illsku. Færi betur að það flytti mál sitt á hinni Mossad kostuðu sukkópatastöð Omega, þar sem það getur prédikað yfir kórnum.  Ég get rökstutt það eftir ýmsu í ritningunum sjálfum að sé helvíti til, þá fer þetta fólk lóðbeint þangað.  Það er leitt.  Yfirleitt er þetta vel meinandi fólk, sem er bara svolítið latt að lesa og hefur bara einu og sömu bókina á náttborðinu öllum stundum.  Það gæti svosem verið verra. Það gæti verið með Dr. Helga Péturs eða Nostradamus....nei annars, sennilega væri það illskárra.

[Lilja Sif Þorsteinsdóttir (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 16:27]

María segir: "Ég held að góðmennska sé oft lítið annað en eitt af birtingarformum eigingirni. Ef fólk gerir öðrum gott er það oftast vegna þess að því sjálfu líður betur við það. Það er einhver þörf sem "góða fólkið" finnur fyrir sem leiðir til einhvers sem kemur sér vel fyrir næsta mann. Hentugt, en góðmennska er alltof ofmetin."

En eigingjörnum líður ekki betur við að láta öðrum líða betur. Það er skilgreiningin á eigingirni, að vilja skara eld að sinni köku. Þetta er skemmtileg umræða sem er oft tekin fyrir í siðfræði (sem er mínu mati er mun ákjósanlegara og þarfara námsefni á námsskrá grunnskólanna heldur en nokkurn tímann kristinfræði), en kannski út fyrir efnið.

Ástfangin af Jesú, þú spyrð: 

"Ef það er enginn Guð af hverju er þá eitthvað sem við köllum gott og eitthvað sem við köllum illt?"

Til að manneskjur geti lifað saman í samfélagi verða ákveðnar grunnreglur að vera til staðar. Það verður að vera hægt að treysta næsta manni til að segja sannleikann. Annars gengur samfélagið ekki upp, ef þú gætir ekki treyst því sem viðmælandi þinn segði ef þú spyrðir hann hvað klukkan væri, sem lítið dæmi. Þannig er sannsögli ein grunnforsenda samfélags. Sama með að stela ekki eða drepa.

Segjum að svona samfélag væri til, þ.e. samfélag þar sem þessari grunnreglur sem við sjáum birtast í boðorðunum tíu sem og annars staðar, væru ekki til staðar. Það liði sko ekki á löngu þar til fólk færi að skera sig út úr þessu samfélagi og stofna sitt eigið samfélag. Og viti menn, hvaða reglur ætli það myndi byrja á því að koma sér saman um? Jú: "höfum það sem reglu að vera ekkert að stela, drepa eða ljúga hvert að öðru". 

Skiptir ekki máli hversu lítið eða stórt samfélagið er, þetta eru alltaf þessari sömu grunnreglur sem hreinlega verða að vera við lýði eigi það að ganga. Grunnreglur sem hafa alltaf, og munu alltaf, vera við lýði. Alltaf, á meðan við lifum í samfélagi. Og þær koma trúarbrögðum ekkert við.

Ef þú ert hins vegar að tala um annars konar gott eða illt, s.s. ekki þessar algjöru grunnreglur, þá vil ég spyrja þig hvað þú kallir það þegar við heyrum af dýrum sem hafa bjargað börnum úr hættu, þegar lítil börn ganga að grátandi manneskju og vilja hugga hana, eða þegar harður trúleysingi fer út í nám sem miðar að því að lina þjáningar annarra, af þeirri hugsjón að hann/hún vilji gera öðrum gott? 

Ég vil skilgreina þetta sem eitthvað "gott". En það er svosem valid spurning; "Hvað er gott og hvað er illt?" Ef það var einhver Guð sem ákvað það bara af sínum hentugleika að eitthvað eitt væri gott og annað illt, þá skil ég þína upphaflegu spurningu. Því þá væri náttúrulega ekkert illt og gott nema bara af því að hann sagði það. En ég trúi því að hið góða standi alveg fyrir sínu, eitt og sér, og þurfi ekkert "thumbs up" frá einhverjum kalli á himnum

[Svanur G. Þorkelsson (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 17:23]

1.       Trú  og hið óþekkta.

Einhvern tíman gerðist það að maðurinn  öðlaðist vitund um sjálfan sig og fann sig knúinn til að komast að því hver staða hans væri  gagnvart öllu öðru sem til er. Þessi  kosmíska þrá mannsins er einskonar eðlileg hliðarverkun þess að öðlast sjálfsvitund og finna fyrir þessum tveimur frumkröftum vitundarlífsins, að þekkja og elska.  Trú er afar sérstakt samspil getunnar til að þekkja og getunnar til að elska. Í eðli sínu er trú að elska (laðast að) hið óþekkta eða hið óþekkjanlega.  Með  trú á ég við, í stórum dráttum, afstöðu okkar til þess sem ekki  er vitað og þess sem ekki er hægt að vita, en gerir okkur kleift að nálgast það á þann hátt að þekking okkar verður meiri.

Ímyndunaraflið er mikilvægur hluti mannhugans. Án þess væri abstract hugsun ekki möguleg. Án abstract hugsunar gætum við ekki mótað hugtök sem við höfum ekki beina reynslu af og ekki sett þá reynslu í eitthvert samhengi.  Ímyndunaraflið er því hluti af rökrænni hugsun.

 

2.       Trú og trúarbrögð og framróun mannsins

Mikilvægir þættir í framþróun mannsins voru tengdir trúarbrögðum hans. Vitneskjan um það hvenær átti að sá og hvenær skyldi uppskera var miðuð út frá gangi himintungla. Þá þekkingu var að finna í trúarbrögðunum og var útdeilt og viðhaldið af trúarleiðtogum.  Hinar flóknu samskiptareglur (eignarréttur, réttarfar, siðmennt)  sem mönnum voru nauðsynlegar þegar þeir hófu að byggja borgar og jarðyrkju -samfélög, voru einnig grundvallaðar í trúarkerfum fortíðarinnar.  Hvað hefði gerst ef þessu hefði ekki verið svona fyrir komið? Mannfræðingar hafa bent á að meðal þeirra ættbálka sem fundist hafa og aldrei komust af safnara og veiðimanna stiginu er þessi þekking ekki til staðar. Rökhyggja þeirra er samt engu minni. Trú og trúarbrögð þeirra eru meira af Sjamanískum toga þar sem aðalhlutverk Sjamansins er að lækna kvilla og sjá um trúarlegar athafnir.  En það er merkilegt að lækningaraðferðum þeirra er beint að “sálinni” frekar en líkamanum.

 

3.       Það þarf ekki að undrast þótt valdshafar fortíðarinnar hafi þóttust sækja valdumboð sitt til Guðs. Trúarbrögð eru einmitt samskiptatæki (og stjórntæki) Guðs við mannkynið. Það hlýtur að hafa verið og er sjálfsagt enn,  freistandi fyrir  “egocentríska”  leiðtoga að staðsetja sjálfa sig einhvernvegin í því samhengi.  Þau óhæfuverk sem framin hafa verið í nafni trúar og trúarbragða, fölna samt í samanburði við öll þau endalausu stríð og áníðslu sem þjóðernishyggja, fáfræði,fordómar, græðgi og mikilmennskubrjálæði  hafa hrundið af stað. Allt eru þetta þættir sem trú og trúarbrögð mæla gegn. Það væri öllu nákvæmari sögulýsing að segja að þegar að ljós trúarinnar slokknar og hættir að hafa áhrif á líf fólks, hefjist vandræðin fyrir alvöru. Þá sest inn bókstafstúlkunin, hjátrúin, þjóðernishyggjan, og fordómarnir og endalausar réttlætingar á slæmu framferði. Það skiptir nefnilega máli líka hverju þú trúir. Kynþáttafordómar eru got dæmi um það. Allt sem við vitum um mannskepnuna segir okkur að engin  ástæða sé til að líta á einn kynþátt öðrum æðri. Samt trúir trúir vel menntað fólk þessu og sumir eru svo illa haldnir að þeir vita ekki sinusinni af því að þeir eru haldnir kynþáttafordómum. Það er ekki vegna þess að þeir eru svona vitlausir, heldur vegna þess að þeir elska lygina meira enn sannleikann. Þeir sem sýna tilfinningalega þjónkun við ósannindi, sama á hvaða sviði, eru öllu hættulegri en þeir sem eru bara óuppfræddir. Rökhyggja kemur hér því miður að takmörkuðu gagni. En uppræting fordóma er annað mál víst og þessi pistil er orðinn allt of langur til að fara ofaní þá sauma hér og nú.

Þakka þér sömuleiðis kæri Svanur fyrir góð andsvör og þessa fínu síðu þína. Hennar er greinilega þörf miðað við viðbrögðin sem þú færð.

[Jón Valur Jensson, 30.11.2007 kl. 17:47]

Anna Benkovic Mikaelsdóttir, ósköp virðist gleymin, þegar þú spyrð í innleggi þínu í nótt kl. 1:48: "OK ástfangin af Jesú...ertu ástfangin af manni sem hefur verið dáinn í tæplega 2000 ár?"

Kristur hefur verið upprisinn í meira en 1970 ár! Hann lifir, og þér mun auðnast að fá að sjá hann, verðir þú hans og elskir þú hann, eins og okkur er öllum ætlað, en margir vilja ekki þiggja, oft vegna skilmála hans, en allt eins oft vegna virkrar vantrúar. - Með góðri ósk um þína vegferð,

[DoctorE (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 18:44]

Vá

[Óli Kr. (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 19:54]

Svanur,

þarna fórstu alveg yfir strkið þótt þú hafir allan rétt til að tjá þig hér í þessum Matrix gervi heimi.

Þetta er eins og ég mundi fara kenna mínum bæklunarlækni honum Rögnvaldi, um að vera ekki mun betri læknir þegar hann reyndi að tjasla saman á mér fingrunum, eftir vinnuslys þar sem plötusögin reif af mér viðarbútinn sem ég var að saga þegar ég vann sem menntaður smiður. Orsök og afleiðing.

Heldur þú virkilega að Guð sé svo forskammaður og illur að leggja svo slæmt á nokkurt okkar?

Þú spyrð þá eflaust: "Af hverju fæðumst við þá stundum svona ófullkominÐ?"

Biblían segir að í upphafi hafi Guð skapað okkur fullkomin, án syndar, en vegna syndarinnar urðum við ófullkomin.

Svanur þú vildir einu sinni ekki svara mér að fullu er ég nefndi eitt sinn djöfull eða satan í svari mínu til þín.

Hebreska orðið "Satan" merkir= Andstæðingur

Hebreska orðið "Djöfull" merkir= Lygari!!! En ekki eitthvað hornugt skrímsli með hala og horn.

Hver er FAÐIR lýginar samkvæmt Biblíunni? Snákurinn sem afvegaleiddi Evu og sagði svo ljúflega við hana....

"Vissulega munt þú ekki deyja!", og hér með fæddist fyrsta lýgin í heiminum.

Í dag eru margir sem trúa því virkilega að dánir vinir okkar og fjölskyldumeðlimir svífi um eins og draugar, en svo er svo langt í frá! Lesið hvað Biblían segir um hina dánu í Prédikarinum 9. kafla eftir Salomon konung!

Í dánarheimum þangað sem við förum er hvorki sorg né gleði, engin starfssemi, heldur hinn djúpi svefn!

Kær kveðj og virðingarfyllst,

Óli Kr.

[Óli Kr. (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 19:56]

Svanur,

þarna fórstu alveg yfir strikið þótt þú hafir allan rétt til að tjá þig hér í þessum Matrix gervi heimi. Alveg eins og stoned stokkönd hehe

Þetta er eins og ég mundi fara kenna mínum bæklunarlækni honum Rögnvaldi, um að vera ekki mun betri læknir þegar hann reyndi að tjasla saman á mér fingrunum, eftir vinnuslys þar sem plötusögin reif af mér viðarbútinn sem ég var að saga þegar ég vann sem menntaður smiður. Orsök og afleiðing.

Heldur þú virkilega að Guð sé svo forskammaður og illur að leggja svo slæmt á nokkurt okkar?

Þú spyrð þá eflaust: "Af hverju fæðumst við þá stundum svona ófullkominÐ?"

Biblían segir að í upphafi hafi Guð skapað okkur fullkomin, án syndar, en vegna syndarinnar urðum við ófullkomin.

Svanur þú vildir einu sinni ekki svara mér að fullu er ég nefndi eitt sinn djöfull eða satan í svari mínu til þín.

Hebreska orðið "Satan" merkir= Andstæðingur

Hebreska orðið "Djöfull" merkir= Lygari!!! En ekki eitthvað hornugt skrímsli með hala og horn.

Hver er FAÐIR lýginar samkvæmt Biblíunni? Snákurinn sem afvegaleiddi Evu og sagði svo ljúflega við hana....

"Vissulega munt þú ekki deyja!", og hér með fæddist fyrsta lýgin í heiminum.

Í dag eru margir sem trúa því virkilega að dánir vinir okkar og fjölskyldumeðlimir svífi um eins og draugar, en svo er svo langt í frá! Lesið hvað Biblían segir um hina dánu í Prédikarinum 9. kafla eftir Salomon konung!

Í dánarheimum þangað sem við förum er hvorki sorg né gleði, engin starfssemi, heldur hinn djúpi svefn!

Kær kveðj og virðingarfyllst,

Óli Kr.

[Ástfangin af Jesú (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 20:59]

Heyr, heyr, Jón Valur og Óli Kr.

Kveðja Ástfangin af Jesú ; )

[Rósa Aðalsteinsdóttir (IP-tala skráð) 30.11.2007 kl. 23:21]

Sæll og blessaður Svanur.

 

Ég las aftur pistilinn þinn og fór yfir athugasemdir frá því í gærkvöldi. Áður en ég bæti aðeins við þá langar mig að gantast aðeins við þig og sýnis ekki af veita. Athugasemdin nr. 3 var fyndin en mér fannst hún segja heilmikið. Guð gaf okkur visku og við bæði vitum hvað þetta fyrirtæki hefur gert marga góða hluti. Það þurfti að taka hluta af fæti vinar míns og nú hefur hann gervifót. Búinn að sýna okkur tæknina við fótinn. Þvílíkt undratæki. Athugasemdin frá Önnu um David Hume var virkilega fyndin. Karlinn var heppinn (s.b.r.hans skoðun á trú.) að konan fór ekki fram á meira en bara faðirvorið. Hún hefði getað krafið hann um að fara með frelsisbænina eða að hann ætti að koma með henni í kirkju í nokkur skipti. Ég sé að annar Svanur hefur flogið inná síðuna hjá þér. Í Hvítasunnukirkjunni er niðurdýfingaskírn. Margir halda að við sjáum dúfu. Á einni samkomunni talaði Hafliði um dúfurnar sem fólk heldur að við sjáum sem er ekki rétt, en hann tók það fram að væntanlega myndi fólk sjá Svan. Svanur trúbróðir okkar framkvæmir nefnilega þessa athöfn fyrir skírnþega eins og Jóhannes gerði við ána Jórdan. Eitt enn. Lyfleysa eða Placebo. Hef ekki áhuga á lyfleysu! Nú er ég að taka hörku flott lyf sem heitir Reductil. Óbeisluð fegurð eða frjálslega vaxin á við mig en þetta lyf minnkar þessa óbeisluðu glæsilegu fegurð.

 

Ég ætla að bæta við það sem ég skrifaði í gær. Þú veltir upp spurningu um “Hvers vegna gefur Guð aflimuðum ekki nýja fætur.” Ég að vísu skoðaði ekki myndbandið sem þú vísaðir á því ég er mjög slök í ensku, en mér finnst ekkert óeðlilegt að fólk velti upp svona spurningum. Við erum jú mannleg. Ég hef oft spurt “Hvers vegna dó mamma aðeins 43 ára gömul?” Þá var algjörlega kippt undan mér fótunum.” Þessi atburður mótaði líf mitt og fyrir 11 árum lenti ég í því að ég varð mjög viðkvæm og ég skildi ekkert í hvað gekk að mér. Ég spurði sjálfa mig. Hvaða vesen er nú þetta? Hverslags leiðindi eru nú þetta? Ég var mjög pirruð yfir þessum vanlíða og var alveg ákveðin að finna út hvað var í gangi. Ég talaði við vini mína og einnig fagfólk. Rótin var móðurmissirinn. Sem betur fer hef ég unnið í þessum málum og mörgum öðrum með góðum árangri en vefjagiktin og síþreytan hafa ekki yfirgefið mig en það yrði nú sú besta jólagjöf sem ég gæti nokkru sinni hlotnast að verða laus við þann viðbjóð.

 

Að lokum. Jón Steinar talar um að margir hafi beðið um lottóvinning en ekki fengið. Í Biblíunni er talað um að “hingað til hafið þér einskis beðið í mínu nafni” eða “Þér biðjið og öðlist ekki af því að þér biðjið illa.”

 

Í dag var mjög hvasst hér en bara 14 metrar á sekúndu núna. Læt þetta nægja og sendi þér góðar óskir þvert yfir landið okkar.

Kær kveðja/Rósa

[Jón Steinar Ragnarsson, 1.12.2007 kl. 14:02]

Bendi HÉR á frábært innlegg Hrannars. Og Rósa mín: Höfðu þeir þá beðið vel sem unnu? Kannt þú trikkið? Eru svipur og sjálfsafneitun innifalin í því?

[Rósa Aðalsteinsdóttir (IP-tala skráð) 1.12.2007 kl. 14:59]

Hæ aftur. Ég hló þegar ég las spurningu sem vinur minn Jón Steinar varpaði fram. Svar: Það getur verið að fólkið hafi beðið vel. Ég veit það ekki en stundum hef ég sagt við Guð í ónákvæmri bæn," Guð, það væri nú alveg ágætt að fá þennan vinning."  Því miður kann ég ekki trikkið. Guðsteinn er svo góður í mataruppskriftum, kannski að hann geti gefið okkur ráð með að biðja vel og vandlega og vinna þann stóra. Ég hló líka þegar ég horfði á Útsvar í gær þegar minnst var á að öll dýrin í skóginum ættu að vera vinir og þá hugsaði ég til þín Jón Steinar. Gurrí stóð sig vel. Ég var ekki alveg viss hvort þetta væri hún eða ekki fyrst í stað vegna hárlitarins. Við konur erum alveg stórkostlegar. Litum og litum hárið. Ástæðan hjá mér er að ég er ekki tilbúin að koma út úr glerskápnum með mín gráu hár.  Að lokum. Þessar tvær greinar sem ég hef lesið eftir Svan eru að mínu mati alveg ágætar. Vinakveðjur frá historískri kerlingu á Vopnó.

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 1.12.2007 kl. 17:36]

Rósa mín og allir hér GLEÐILEGA AÐVENTU OG JÓL

[Jón Steinar Ragnarsson, 1.12.2007 kl. 20:39]

Já gangi þér vel í Jólastússinu Rósa mín og vonandi finnurðu bænauppskriftina þarna í samkrulli við smákökuuppskriftirnar.  Þú ert sennilega vel að þeim stóra komin.  Láttu bara mammonana í söfnuðinum hafa það af þér með hótunum pökkuðum inn í sögur um nálaraugu.

[Rósa Aðalsteinsdóttir (IP-tala skráð) 1.12.2007 kl. 22:27]

Sælt veri fólkið.

Það verður ósköp rólegt hjá mér í desember. Ég baka í Kauptúni, s.s. kaupi það sem þarf vegna LETI  Við erum nú bara tvö í heimili. Oft þegar sjálf jólahelgin var yfirstaðin í denn þá var megnið af bakstrinum ósnertur, svo hvers vegna í ósköpunum að stressast að baka og baka. Hægt að baka í byrjun janúar ef með þarf.

Við verðum endilega að athuga þetta með BÆNAUPPSKRIFTINA  og ég skal muna góð ráð frá góðum vini og ráða sjálf hvað ég geri við vinninginn. Ég læt þig vita ef ég finn uppskriftina.

Að lokum. Gleðilega aðventu og förum ekkert af taugum þó að það sé  ryk í einhverjum hornum hjá okkur. Svanur, fyndið að við Jón Steinar erum að djóka á blogginu þínu. Kær kveðja/Rósa

[Greta Björg Úlfsdóttir, 3.12.2007 kl. 04:44]

Svanur, Guð Einsteins gerir það ekki, vegna þess að hann er ekki persónulegur, og minn Guð gerir það ekki, vegna þess að hann er ekki alveg svo persónulegur .

[Greta Björg Úlfsdóttir, 3.12.2007 kl. 04:48]

En eitt langar mig að vita, er munur á því að halda jólin hátíðleg og því að halda jól?

Því einhvern veginn tengi ég orðið "há-tíð" við kirkju, sbr. "tíðasöngur"...

[Greta Björg Úlfsdóttir, 3.12.2007 kl. 07:18]

Komst að niðurstöðu um þetta (í svefnleysi mínu) svo nú ætla ég hér að svara sjálfri mér. Hátíð hefur ekkert með kirkju eða trú að gera, merkir einfaldlega tími (tíð) sem ber hærra en annan tíma. Það eru haldnar alls konar hátíðir, eins og til dæmis á þjóðhátíðardaginn (þar sem minning Jóns Sigurðssonar hefur þó vissulega stundum verið dýrkuð sem hefði hann verið guðleg vera).

Tíðasöngur=söngur (bænasöngl) á vissum tímum sólarhrings. Með tímanum fór sú merking að færast yfir á orðir tíðir, þannig að það fór að merkja þetta bænahald (grr...allt eignar kirkjan sér).

Samkvæmt þessu er því ekki rangt að tala um að trúleysingjar haldi jólin hátíðleg þegar þeir gera sér dagamun um jólin. Samt finnst mér einhvern veginn að til þess að maður geti haldið eitthvað hátíðlegt verði sú hátíð að vera í tilefni einhvers. En líklega má segja að trúleysingjar, eða að minnsta kosti húmanistar haldi hátíð ljóss (þess ljóss sem birtist með hækkandi sól) og friðar, því mér virðist ómögulegt að ætla að sumir aðrir trúleysingjar muni halda annað en hátíð ljóssins, en ekki friðarins, svo ófriðlega sem þeir láta á köflum gegn kristnu fólki, að minnsta kosti í orði kveðnu. En kannski eru jól þessa fólks eingöngu hátíð samveru gjafa og kjötkatla, sem samkvæmt mínum lýðræðislega skilningi (frelsi, jafnrétti, bræðralag) er bara í góðu lagi fyrir það. 

[Greta Björg Úlfsdóttir, 3.12.2007 kl. 07:21]

he, he, þetta átti að vera samveru, gjafa og kjötkatla, ekki samveru gjafa og kjötkatla.

[Greta Björg Úlfsdóttir, 3.12.2007 kl. 07:31]

Heldur finnst mér fyrirsögn pistilsins, þó þetta eigi víst að vera kerskni, svo mikið skil ég, fyrir neðan virðingu manns sem telur sig vera húmanista sem beri virðingu fyrir skoðunum og trúarbrögðum manna, þó hann sé ekki sammála þeim eða aðhyllist þær ekki. Mér finnst hún eiginlega alveg  í stíl við fullyrðingar sumra sem álíta sig afskaplega kristna (þar á meðal biskup Íslands) um að trúlausir hyggist afnema bæði litlu jólin og þau stóru og páskana líka.

Munurinn er kannski sá, að minnsta kosti vona ég það, þar sem ég hef verið ötul við það undanfarið að taka upp hanskann fyrir ykkur, að þetta á að vera grín hjá þér, en þessum kristnu blindingjum er líklega alvara þegar þeir kasta slíkum spurningum fram í hneykslan sinni. 

[Greta Björg Úlfsdóttir, 3.12.2007 kl. 15:54]

Asnaðist nú til að lesa umræðuna, eftir ábendingu frá Rósu á mínu eigin bloggi. Hjó þá eftir þessari athugsemd Sigurjóns (aths.19) og gat ekki annað en brosað í kampinn (að vísu er hann nú lítið annað en "búkonuhár" í mínu tilviki ):

"Maðurinn, án allrar aðstoðar frá ,,heilögum anda" er fær um ótrúlegustu hluti, enda er mannsheilinn stórmerkilegt fyrirbrigði og má kalla hann meistaraverk náttúrunnar." 

Hvernig getur náttúran skapað meistaraverk, öðru vísi en að í hana sé innbyggt munstur byggt á greind (intelligens). Verður slík gáfa til úr engu, eða þróast hún fyrir tilviljun (random choice), í samræmi við þróunarkenninguna? Ég þægi fúslega nánari útlistun á þessu furðulega verki, treysti Sigurjón eða aðrir sér til.

Ég veit ekki betur en að ekki minni menn en Einstein hafi talið sig greina í tilurð slíkra meistaraverka vísbendingar um tilvist æðri greindar eða anda (sem alveg má hugsa sér sameinað á einum stað, eða felur orðið "mannsandi" það ekki í sér að greind og andi sé til staðar á sama stað, það er í mannsheilanum að áliti trúleysingja?)

Slíka greind sem Einstein hefur í huga og er fær um að skapa náttúru sem síðan getur af sér slíkt meistaraverk sem mannsheilinn er (þó manni virðist hann á stundum vannýttur af eigendum sínum miðað við þá möguleika sem hann á að bjóða þeim) held ég að megi alveg nefna heilagan anda, þar sem hann hlýtur í öllu tilliti að taka fram okkar litla mannsanda (sem kristnir telja vera eins konar neista frá báli hins guðlega, heilaga anda, í myndrænni líkingu) og við getum þess vegna varla annað en talið hann okkur æðri og lotið honum (hneigt höfuð, sýnt honum lotningu) í auðmýkt.

[Greta Björg Úlfsdóttir, 3.12.2007 kl. 16:14]

Samkvæmt því sem ég tel mig leiða rök að í síðustu athugasemd minni, er þessi setning Sigurjóns því einfaldlega bull, þar sem það var þessi heilagi andi (higher intelligence)sem upphaflega ákvarðaði færni náttúrunnar (í samræmi við guðlega áætlun sína, eða skipulagsforrit) til að skapa slíkt meistaraverk (eða getum við ekki verið sammála um að verk séu sköpuð um leið og þau eru unnin?):

"Maðurinn, án allrar aðstoðar frá ,,heilögum anda" er fær um ótrúlegustu hluti, enda er mannsheilinn stórmerkilegt fyrirbrigði og má kalla hann meistaraverk náttúrunnar." 

Minni á þessi vísu orð Einsteins:

"Does there truly exist an insuperable contradiction between religion and science? Can religion be superseded by science? The answers to these questions have, for centuries, given rise to considerable dispute and, indeed, bitter fighting. Yet, in my own mind there can be no doubt that in both cases a dispassionate consideration can only lead to a negative answer. What complicates the solution, however, is the fact that while most people readily agree on what is meant by "science," they are likely to differ on the meaning of "religion."

Ef menn vilja kynna sér frekar skoðanir Einsteins á samspili trúar (í hans skilningi) og vísinda, þá bendi ég þeim á þennan tengil (sem í raun blasir við þeim sem eitthvað nýta sér Wikipediu að ráði): 

Albert Einstein - Wikiquote